Μαμά-Παιδί
Πώς θα θωρακίσουμε το παιδί μας απέναντι στις ιώσεις που κυκλοφορούν στα σχολεία;
Οι ιώσεις είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο στα σχολεία, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια των μηνών του φθινοπώρου. Η παρουσία πολλών παιδιών σε κλειστούς χώρους σε συνδυασμό με το ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών αποτελούν τα κυριότερα αίτια μετάδοσης ιώσεων στα σχολεία, προκαλώντας την ταλαιπωρία τους λόγω των συμπτωμάτων (π.χ. πυρετός, καταβολή, καταρροή κλπ). Για αυτό, είναι ζωτικής σημασίας η τήρηση κανόνων σωστής υγιεινής και γενικώς πρόληψης μετάδοσης ιώσεων για να αποφευχθούν δυσάρεστες συνέπειες (επαναλαμβανόμενες ιώσεις, επιδημίες).
Ζητήσαμε από τον παιδίατρο Σπύρο Μαζάνη να μας πει πως μεταδίδονται οι ιοί, τρόπους προφύλαξης του παιδιού από τη μετάδοση ιώσεων στο σχολείο, ποια τα αρχικά συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς κ.α. Διαβάστε τη συνέντευξή του στο faysbook.gr
Πώς μεταδίδονται οι ιοί – τί πρέπει να προσέξουμε;
Συνήθως οι ιοί μεταδίδονται από παιδί σε παιδί ή από έναν ενήλικα στο παιδί. Δηλαδή ο άρρωστος μεταδίδει τον ιό σε κάποιον υγιή. Το πιο συνηθισμένο μέσο της μετάδοσης είναι δια μέσω του αέρα. Αυτό μπορεί να γίνει με την αναπνοή δια μέσω των σταγονιδίων που εκπέμπονται από το στόμα και τη μύτη με την ομιλία, το βήχα, το φτέρνισμα, το φιλί κλπ. Επίσης ένα παιδί με τα χέρια του που τα έχει μολύνει με τις εκκρίσεις ενός αρρώστου παιδιού μέσω των παιχνιδιών, τετραδίων, βιβλίων κλπ μπορεί να μολυνθεί αν τα βάλει στο στόμα του. Βεβαίως υπάρχουν και ιοί που μεταδίδονται από μόνοι τους δια μέσω του αέρα ο οποίος όταν έχει υγρασία είναι καλός αγωγός για την επιβίωση και τη μεταφορά των μικροβίων.
Πείτε μας 5 μέτρα προφύλαξης του παιδιού από την μετάδοση ιώσεων στο σχολείο
Το σημαντικότερο από όλα είναι οι καλοί κανόνες προσωπικής υγιεινής . Δηλαδή:
Α)Πολύ καλό και συχνό πλύσιμο των χεριών.
Β)Πολύ καλό κόψιμο των νυχιών.
Γ)Να μη βάζουν τα παιδιά τα δάχτυλα στη μύτη και στο στόμα.
Δ)Να μην ανεβαίνουν με τα παπούτσια στους καναπέδες και στα κρεβάτια.
Ε)Να αποφεύγουμε να φιλάμε τα παιδιά με το παραμικρό διότι μπορεί να τους μεταφέρουμε τα μικρόβιά μας.
Ποιές είναι οι πιο συχνές ιώσεις που εμφανίζονται σε ένα σχολείο;
Οι ιώσεις του λεγόμενου αναπνευστικού συστήματος είναι οι πιο συχνές. Δηλαδή καταρροή από τη μύτη, βήχας, βρογχίτιδα, ωτίτιδα,φάρυγγιτιδα κλπ. Ακολουθούν οι γαστρεντερίτιδες με εμετό και διάρροια.
Ποιά περίοδος είναι η πιο επικίνδυνη λόγω έξαρσης των ιώσεων;
Συνήθως από το Δεκέμβριο μέχρι και τον Φεβρουάριο είναι οι μήνες που περισσότερο ταλαιπωρούν τα παιδιά με κάθε είδους αρρώστιες, πυρετούς κλπ.
Ποιά τα αρχικά συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς σε περίπτωση ίωσης;
Η καταρροή από τη μύτη είναι το πρώτο και συχνότερο σύμπτωμα σε μια ίωση. Ακολουθεί ο βήχας. Ο πυρετός δείχνει ότι τα πράγματα δυσκόλεψαν. Από εκεί και πέρα ανάλογα με το αίτιο και τα συμπτώματα θα είναι διαφορετικά και συνδυαστικά.
Τί μπορεί να κάνει ο γονιός αν δει ύποπτα συμπτώματα και συμπεριφορά στο παιδί;
Το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να θερμομετρεί το παιδί διότι μπορεί να έχει λίγο πυρετό χωρίς να το καταλάβει. Να ελέγχει αν κάνει τσίσα του, αν τρώει κανονικά και αν το επίπεδο συνείδησης ειναι ικανοποιητικό, δηλαδή αν έχει καλή επαφή με το περιβάλλον ή έχει υπνηλία ή αντίθετα είναι πολύ νευρικό και ευερέθιστο ή αν έχει αδικαιολόγητο κλάμα.
Πότε πρέπει να επισκεφτούμε ένα παιδίατρο;
Αν το παιδί έχει πυρετό, αν κάνει εμετό, αν έχει διάρροια, αν έχει κάποιες κοκκινίλες στο σώμα του, αν δεν τρώει, αν κλαίει συνέχεια. Πάντως σε κάθε περίπτωση που ο γονιός νοιώθει ανασφάλεια για αυτό που συμβαίνει στο παιδί του και δε μπορεί να το ερμηνεύσει και να το βοηθήσει δεν πρέπει να το αμελεί ή να ντρέπεται να μιλήσει με τον παιδίατρο.
Τελικά, η σωστή πρόληψη είναι αποτελεσματική για να θωρακιστεί το παιδί απέναντι στις ιώσεις του σχολείου;
Φυσικά δεν υπάρχει καλύτερος και σωστότερος τρόπος από την πρόληψη. Είναι γνωστό αυτό που έλεγε και ο Ιπποκράτης, δηλαδή είναι καλύτερα να προλαμβάνουμε μια αρρώστια από το να προσπαθούμε εκ των υστέρων να την θεραπεύσουμε. Είναι πολύ λιγότερο το κόστος της πρόληψης για την υγεία του παιδιού αλλά και για την οικονομία της οικογένειας και του κράτους από το κόστος της θεραπείας.
