Επειδή όμως, το κοινό είναι αυτό που έχει τον τελευταίο λόγο, ο άξιος δημιουργός ξεχωρίζει και έρχεται η αποδοχή και τα συμπαραμαρτούντα της. Μεγαλεία, συνέντευξεις, αφιερώματα, λεφτά, ζήτηση και καλές κριτικες ακόμα και όταν οι δουλειές δεν είναι αντάξιες της φήμης ή της αξίας. Και να γύρω οι αυλές και οι αυλικοί… Μέχρι να έρθει η επόμενη διαδοχή.
Κάθετι καινούριο δεν είναι κατ’ ανάγκη καλύτερο, αλλά σίγουρα πιο εξελιγμένο και πιο δελεαστικό για «κανιβαλισμό». Ετσι το παλιό σιγά σιγά αποσύρεται, αρχίζει να απαξιώνεται, ξεπερνιέται, σβήνει. Και εκεί εντοπίζεται η ειδοποιός διαφορά σε νοοτροπίες, πρακτικές, λαούς και χαρακτήρες. Στην Ελλάδα στην υποψία και μόνο ότι τα άλογα μπορεί και να ‘χουν γεράσει δεν τα αποσύρουμε απλώς, αλλά τα θανατώνουμε κιόλας. Αλλες πιο προηγμένες χώρες μπορεί να τα βγάζουν από τον κύριο στίβο, δεν τα αποστρατεύουν όμως. Και τα τιμούν όπως τους αξίζει, τα καμαρώνουν, τα βάζουν σε βιτρίνα και σε κάθε ευκαιρία τα επιστρατεύουν για διόλου ευκαταφρόνητους ή υποτιμητικούς ρόλους. Οχι όπως εδώ, που η μόνη αναφορά σε ένα όνομα που κάποτε μεσουρανούσε επανέρχεται στα ρεπορτάζ της ανέχειας και των τραγικών συνθηκών που ζει «ο παλιός σταρ» ο οποίος τώρα τα βγάζει πέρα με δυσκολία. Για λύπηση δηλαδή και όχι για τιμή.
Πριν λίγες ημέρες έφυγε ένας σπουδαίος δημιουργός. Ο Νίκος Φώσκολος. Αγαπήθηκε, μεγαλούργησε, λοιδωρήθηκε, θεωρήθηκε παρωχημένος, «ξεχάστηκε» και στο τέλος όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να πουν. Για ποιον; Για τον άνθρωπο που άλλαξε την ελληνική τηλεοραση! Τον άνθρωπο που έχτισε αμέτρητες καριέρες, έχρισε σταρ, έβγαλε βουλευτές, χάρισε απλόχερη καταξίωση σε τόσο και τόσο κόσμο. Και όμως, κάποια στιγμή θεωρήθηκε εκπρόσωπος μιας άλλης, λαϊκής και ξεπερασμένης αισθητικής. Ακόμη και από κάποιους που ο ίδιος ευνόησε.
Πόσο σπάνια όμως, κάνει λάθος ο κόσμος όταν ανταμείβει με αναγνώριση και αγάπη έναν άνθρωπο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα! Το θέμα είναι τι κάνουν όσοι αποφασίζουν, όσοι έχουν και την πίτα και το μαχαίρι. Για το πόσο γρήγορα θα αποσύρουν στο νεκροταφείο τον ελέφαντα, όχι επειδή γεράσε ή σταμάτησε να είναι καλός στο «τσίρκο» του θεάματος, αλλά επειδή κάποια στιγμή θεωρήθηκε πιο θεαματικό να έχουν ως λάφυρο τους κρεμασμένους χαβλιόδοντές του…
Από τη Real News
