Η διαδικασία του να βρεί κανείς τον σωστό ειδικό υγείας και κάποιον που να του ταιριάζει δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά στη χώρα μας. Το λέω αυτό διότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ψυχολόγων στην Ελλάδα οι οποίοι έχουν άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, δεν έχουν ειδικευτεί σαν θεραπεύτες και απλά ανοίγουν γραφείο και βλέπουνε κόσμο. Συνήθως έχουνε τελειώσει το Πανεπιστήμιο και έχουν πτυχίο στην ψυχολογία ή και μεταπτυχιακό, δεν συνεχίζουν όμως τις σπουδές τους, ώστε να γίνουν μέλος κάποιας εταιρείας π.χ. της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, ώστε να κάνουν την εξειδεικευσή τους και να μπορούν έτσι να βλέπουν ασθενείς. Αυτό συνήθως γίνεται διότι οι ειδικότητα διαρκεί απο 2 εως και 5 χρόνια, είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και μια διαδικασία που κανείς χρειάζεται να μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά. Όσο για τους συμβούλους ψυχικής υγείας, αυτοί συνήθως έχουνεκάνει κάποιο σεμινάριο ανάλογο με τις υπηρεσίες που παρέχουν και οι συναντήσεις μαζί τους, έχουν καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα και όχι θεραπευτικό.
Οι ψυχίατροι απο την άλλοι χρειάζονται όταν υπάρχει κάποιο σοβαρό ψυχικό πρόβλημα μέσα στην οικογένεια. Είναι ιατροί οι οποίοι κάνουν διαγνώσεις διαταραχών και συνταγογραφούν τα φάρμακα στους ασθενείς. Σε κάποιες περιπτώσεις οι ψυχίατροι έχουν και ειδικότητα θεραπευτή, έχουν κάνει δηλαδή περαιτέρω σπούδες, και ανήκουν σε κάποια εταιρεία, π.χ. στην Ελληνική Εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας. Σε αυτήν την περίπτωση ο ψυχίατρος χορηγεί τα φάρμακα και αναλαμβάνει και την ψυχοθεραπεία του ασθενούς. Σε άλλες περιπτώσεις που ο ψυχίατρος δεν έχει τέτοια ειδικότητα, συνεργάζεται με τον ψυχολόγο ο οποίος και αναλαμβάνει τη θεραπεία του ασθενούς. Υπάρχουν και πολλοί ψυχολόγοι και ψυχίατροι όπως και έγω η ίδια, που έχουμε τελειώσει τις σπουδές μας στο εξωτερικό, έχουμε κάνει ειδικότητα εκεί και ανήκουμε στις ανάλογες ξένες εταιρείες (όπως μπορείτε να διαβάσετε και στο βιογραφικό μου στο site www.ipsychology.gr). Με τη σειρά της κάθε εταιρεία ανήκει στην ανάλογη Ευρωπαική Εταιρεία. Για το λόγο αυτό στις άλλες ευρωπαικές χώρες υπάρχει πάντα αυστηρός έλεγχος όταν ένας ψυχολόγος ανοίγει κάποιο ιατρείο, καθώς επιβάλετται να έχει τελειώσει την ειδικότητα του. Αυτό μπορεί να ισχύει και για την Ελλάδα, όμως ο έλεγχος αυτός εδώ δεν γίνεται, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη επικινδυνότητα όταν κάποιος επισκέφτεται έναν ανειδίκευτο ψυχολόγο.
Τώρα υπάρχει και ένα επιπλέον θέμα. Χρειάζεται κανείς να αποφασίσει ποιό είδος θεραπείας του ταιριάζει, π.χ. η ψυχαναλυτική θεραπεία, η ψυχοδυναμική, η γνωσιάκη, η συστημική, η ομαδική κ.ο.κ. Αυτά μπορείτε να τα βρείτε και να μάθετε τις διαφορές στο διαδίκτυο, ή να ρωτήσετε και τον ψυχολόγο που θα επισκευθείτε.
Είναι χρήσιμο να κάνετε μια έρευνα αγοράς πριν πάτε σε κάποιον, και να μην φοβάστε να τον ρωτήσετε τι προσόντα έχει και συγκεκριμένα αν έχει δίπλωμα ειδικότητας. Αν δεν σας ταιριάζει για οποιονδήποτε δικό σας λόγο, μη διστάσετε να βρείτε κάποιον άλλον. Διότι πάνω απο όλα η θεραπεία είναι μία υπόθεση πολύ προσωπική.
