Celebrity News
Άνθιμος Ανανιάδης: «Ζω στην Αμερική επειδή το γουστάρω, όχι για να γίνω “ο κάποιος”»
Ο 28χρονος πια Anthem Moss – όπως είναι το όνομά του στην Αμερική – έχει αφήσει πίσω του τη «Μαρία την Άσχημη» και ζει τα τελευταία 5 χρόνια, μεταξύ Νέας Υόρκης και Los Angeles. Έχει ήδη παίξει σε 14 ταινίες και επέλεξε το «Omikron» για να φωτογραφηθεί και να μιλήσει για τη ζωή του εκεί, τις δυσκολίες που πέρασε τον πρώτο καιρό, αλλά και το ενδεχόμενο να επιστρέψει κάποια στιγμή στην Ελλάδα.
Πώς είναι η ζωή σου στην Αμερική, τα τελευταία 5 χρόνια που ζεις εκεί; «Είναι όλα διαφορετικά εδώ, σε σχέση με όσα ζούσα στην Ελλάδα. Είχα έρθει από ένα μέρος όπου είχα την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τη δουλειά μου, σε μία χώρα η οποία δεν είχε καμία αναφορά με μένα. Στην αρχή ένιωθα απομονωμένος. Όμως μετά κατάλαβα πως έπρεπε να δημιουργήσω έναν καινούριο Άνθιμο, να ξαναγεννηθώ, να με ξαναφτιάξω. Τα πρώτα χρόνια έκανα μεγάλη προσπάθεια: στο να μάθω καταρχήν τη γλώσσα, γιατί είχα έρθει στην Αμερική, χωρίς να ξέρω αγγλικά, να δικτυωθώ, να γνωρίσω ανθρώπους, να πάρω τις πρώτες μου δουλειές. Κάθε μέρα στην Αμερική κρύβει πια και μία έκπληξη για μένα. Κι είμαι πολύ καλά σήμερα! Νιώθω ότι, μετά από 14 ταινίες που έχω κάνει – δύο από τις οποίες έχουν βραβευτεί σε φεστιβάλ – κάτι έχω καταφέρει και μάλλον είμαι στο σωστό δρόμο. Έχω κάνει και επιτυχίες και αποτυχίες όλα αυτά τα χρόνια και σίγουρα έχω και κάποια μεγάλα projects στο μυαλό μου για την επόμενη χρονιά, που δεν αφορούν μόνο στην υποκριτική, αλλά και στη σκηνοθεσία ή στη συγγραφή σεναρίων. Παράλληλα, όλον αυτό τον καιρό, έκανα και κάποια διαφημιστικά – μεταξύ αυτών στη Levis ήμουν το κεντρικό πρόσωπο της καμπάνιας, ενώ σε λίγο καιρό θα βγει το διαφημιστικό της adidas, όπου συμμετέχω. Είναι βαριά κουβέντα αλλά, ναι, είμαι πραγματικά ευτυχισμένος στην Αμερική».
Πέρασες δύσκολα εκεί, ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό; «Σίγουρα. Όταν ήρθα στην Αμερική, πίστευα ότι θα βγάλω τα πολλά λεφτά μέσα σε 6 μήνες. Και ό,τι οικονομίες είχα, σχεδόν τις σπατάλησα όλες από τον πρώτο καιρό. Αλλά, ξέρεις, μέσα μου ήταν σαν να ήθελα να χάσω τα λεφτά μου! Για να αισθανθώ πώς είναι να τα χάνεις και να προσπαθείς να ξανασηκωθείς. Μου έκανε καλό αυτό. Έβαλα μυαλό και έφτιαξα ένα πλάνο. Όχι μόνο για τα οικονομικά, αλλά και γενικότερα για τη ζωή μου. Ήρθαν μετά δουλειές, ξανάβγαλα τα λεφτά που είχα χάσει και όλα καλά…».
Θα άφηνες όσα κάνεις στην Αμερική για να επιστρέψεις στην Ελλάδα; «Έχω ένα θέμα με τον εαυτό μου: τον πουσάρω συνεχώς, τον ανεβάζω, τον φτάνω στο σημείο που θέλω, αλλά μετά εγώ θα αποφασίσω… Αν θέλω θα τον κρατήσω, αλλιώς θα πάω σε κάτι άλλο. Αν δεν θέλω δηλαδή, τα παρατάω όλα και φεύγω, ανεξάρτητα σε ποιο σημείο έχω φτάσει. Έτσι έκανα και στην Ελλάδα. Έτσι κάνω και με τις σχέσεις μου. Αυτό που με φόβιζε πάντα ήταν η ρουτίνα. Μεγάλωσα, όπως ξέρεις, με έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς στην Ελλάδα και σπουδαίο άνθρωπο, που με βοήθησε πάρα πολύ, τον Κώστα Βουτσά. Και τον θυμάμαι συνεχώς να πηγαίνει από το θέατρο στο γύρισμα και από το γύρισμα στο θέατρο. Όλη μέρα. Και σκεφτόμουν: «Θα κάνω αυτό που κάνει ο Κώστας; Σε όλη μου τη ζωή;». Δεν θα το μπορούσα, δεν είναι του χαρακτήρα μου, είμαι αλλιώς φτιαγμένος. Άκου. Εγώ δεν ήρθα στην Αμερική για να κάνω «διεθνή καριέρα», ήρθα γιατί αυτό πίστευα πως θα με βοηθούσε ως άνθρωπο, πως θα με πήγαινε ένα βήμα παραπέρα».
Δεν αισθάνεσαι, λοιπόν, ότι κάνεις «διεθνή καριέρα»; «Όχι. Αυτή τη στιγμή, τυχαίνει ο τόπος μου να είναι η Αμερική. Είμαι ένας Έλληνας που ζει στην Αμερική. Και αυτό που κάνω το κάνω επειδή το γουστάρω, όχι για να γίνω “ο κάποιος”».
