Στερεοτυπικά, οι φιλίες μεταξύ ανδρών θεωρούνται περισσότερο ανταγωνιστικές, ενώ οι γυναικείες φιλίες περισσότερο υποστηρικτικές και αλληλέγγυες, μιας και οι γυναίκες έχουμε την τάση να μιλάμε ανοιχτά στις φίλες μας, εκφράζοντας τις πιο ευάλωτες και αδύναμες πλευρές μας, κάτι που οι άνδρες, ακόμη και σήμερα, δυσκολεύονται να κάνουν. Για να δούμε όμως σήμερα μαζί, τι κρύβεται πίσω από την γυναικεία αντιζηλία;
Να εξηγήσουμε αρχικά πως η βάση της αντιζηλίας είναι η κοντινότητα, η ομοιότητα, έχουμε δηλαδή την τάση να ζηλεύουμε άτομα με τα οποία είμαστε στο ίδιο περίπου επίπεδο και περιβάλλον. Έτσι ως επί το πλείστον, ζηλεύουμε άτομα του ιδίου φύλου, που η ζωή μας έχει κάποιες κοινές συνιστώσες.
Μέσα από την σύγκριση και τον ανταγωνισμό προσπαθούμε να αντιληφθούμε την αξία του εαυτού μας, πόσο μετράμε επαγγελματικά, πόσο τα έχουμε καταφέρει στα προσωπικά μας, πόσο καλές μητέρες είμαστε, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να θεραπεύσουμε τις ανασφάλειές μας. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό πως το πεδίο στο οποίο κατευθύνεται η αντιζηλία προς την φίλη μας είναι το πεδίο στο οποίο νιώθουμε πιο ευάλωτες, έτσι εάν είμαστε εξαιρετικά ανασφαλείς επαγγελματικά, η επιτυχία της ενδέχεται να φέρει στην επιφάνεια ένα αίσθημα ζήλιας.
Η αντιζηλία στη γυναικεία φιλία εκφράζεται με μια έμμεση, καμουφλαρισμένη κριτική από τις φίλες, με την υποτίμηση της επιτυχίας, με την προσπάθεια να μειώσουν ή να υποβαθμίσουν την χαρά, συχνά πίσω από το πρόσχημα του ενδιαφέροντος, ή μιας επιθυμίας να μας συγκρατήσουν για να παραμείνουμε ρεαλίστριες”. Ουσιαστικά, η υποβάθμιση μιας επιτυχίας κάνει εκείνη την φίλη που ζηλεύει να πληγώνεται και να ματαιώνεται λιγότερο, που δεν τα καταφέρνει, νιώθει περισσότερο ικανή και σημαντική. Άλλοι τρόποι έκφρασης είναι τα ψέμματα αναφορικά με την δική τους ζωή, η απόσταση όταν τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά για την φίλη τους.
Ο ανταγωνισμός στις γυναικείες φιλίες επικεντρώνεται κυρίως σε θέματα καριέρας, κοινωνικής θέσης, ακαδημαϊκής απόδοσης και εξωτερικής εμφάνισης. Η μεγάλη παγίδα της αντιζηλίας είναι πως μας παγιδεύει σε μια παθητική στάση παρατηρητή της ζωής ενός άλλου, βιώνοντας τοξικά συναισθήματα ενώ παράλληλα αφήνουμε εμάς, στην άκρη. Μέσα από τις ανασφάλειές μας, έχουμε πείσει τον εαυτό μας πως δεν πρόκειται να επιτύχουμε , κι έτσι αντί να επενδύσουμε την ενέργεια μας στο να εξελίξουμε τον εαυτό μας, νιώθουμε κατώτερες, βουλιάζοντας στην χαμηλή μας αυτοεκτίμηση.
Να πούμε κλείνοντας πως η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να ενεργοποιηθεί σε όλους μας στην πορεία της ζωής, χρειάζεται όμως ιδιαίτερη προσοχή όταν παγιώνεται και εξελίσσεται σε αντιζηλία και φθόνο. Άλλωστε, χρειάζεται να θυμόμαστε πάντα πως ο μοναδικός άνθρωπος με τον οποίο οφείλουμε και μπορούμε να συγκρινόμαστε είναι ο εαυτός μας, στο χτες.
Φρόσω Φωτεινάκη, MBACP Συμβουλευτική Ψυχολόγος, Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 211 1845239
Διαβάστε ακόμα:
Τα 10 πράγματα που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να πεις στον πρώην σου
Ο σύντροφός μου δεν ήταν ποτέ πιστός στις σχέσεις του! Νιώθω πως θα με απατήσει κι εμένα!
5 βήματα για να εξακριβώσεις αν σε απατά -Εύκολα, γρήγορα και αποτελεσματικά!
