«Με πείραζαν πολύ όλα αυτά τα αρνητικά που άκουγα…είχα περάσει τη φάση του «τα παρατάω και φεύγω»

Από τον Faysbook

Σε συνέντευξη του στο DownTown Κύπρου και στον Γιάννη Χατζηγεωργίου, ο Κωνσταντίνος Βασάλος μιλά για την τηλεόραση, τις ευκαιρίες που του έχουν δοθεί, αλλά και την κριτική που του ασκήθηκε.

Έχει αλλάξει πολύ η ζωή σου από τότε που ξεκίνησες να ασχολείσαι και με την τηλεόραση;
Έγινα πιο κοινωνικός, έμαθα πολλά, μεγάλωσε ο προσωπικός μου κύκλος. Ωστόσο, ως χαρακτήρας και ως προσωπικότητα, παραμένω ο ίδιος, όπως τότε που δεν ήμουνα αναγνωρίσιμος. Δεν έχω αλλάξει. Έτυχε να πάω σε ένα παιχνίδι, να γίνω κάπως γνωστός και τυχαίνει τώρα να δουλεύω τώρα και στην τηλεόραση.

Γιατί λες «τυχαίνει»; Δεν ήταν επιδίωξή σου;
Σε καμία περίπτωση! Το «Survivor», ναι, ήταν επιλογή μου. Όμως, τα όσα ακολούθησαν σε σχέση με την τηλεόραση, δεν ήταν «στόχοι» μου – μου έκαναν, θυμάμαι, μία πρόταση τότε από τον Σκάι, για μία μεσημεριανή εκπομπή με την Ντορέττα Παπαδημητρίου, είπα «να το δοκιμάσω», σκέφτηκα «μία εμπειρία είναι κι αυτό, όπως ήταν και το “Survivor”», κι έτσι προχώρησε. Δεν υπήρξα ποτέ ένας πιτσιρικάς που ανυπομονούσε πότε θα βγει στο γυαλί! Το αντίθετο. Ακόμη και μέσα στο παιχνίδι, αν ρωτούσες τους συμπαίκτες μου «ποιος αποκλείεται να δουλέψει μετά στην τηλεόραση;», θα σου απαντούσαν οι περισσότεροι «ο Κωνσταντίνος!».

Γιατί το λες αυτό; Έχεις μεγάλη φωτογένεια – και στις τηλεοπτικές κάμερες και στις φωτογραφήσεις…
Δεν αρκεί, όμως, μόνο αυτό – και το ξέρεις. Εγώ ήμουνα πάντα ένα παιδί που δεν μίλαγε πολύ, ήμουνα ντροπαλός, πολύ συνεσταλμένος. Τελικά, όμως, αποφάσισα να το κάνω. Είχα τότε άλλη μία πρόταση, από το Star, αλλά προτίμησα να το δοκιμάσω στον Σκάι, με την Ντορέττα. Δεν είχα να χάσω κάτι, οπότε σκέφτηκα «γιατί να μην το κάνω;».

Μπαίνοντας πια στο χώρο της τηλεόρασης, ένιωσες ποτέ αμφισβήτηση από ανθρώπους με τους οποίους λογικά δεν είχες καμία σχέση στο παρελθόν, λόγω του αθλητισμού;
Έχει συμβεί, ναι. Στην τηλεόραση μπήκα με «αλεξίπτωτο» ουσιαστικά – με πήραν από έναν καναπέ και με έριξαν μέσα σ’ ένα πλατό. Οπότε, το θεωρώ λογικό να υπάρχουν κι αυτά τα φαινόμενα. Τη σωστή κριτική, όμως, την καταλαβαίνω, την επιδιώκω, την αποζητώ, για να γίνομαι κι εγώ καλύτερος.

Δεν πικράθηκες ποτέ;
Στην αρχή πικραινόμουνα. Με πείραζαν πολύ όλα αυτά τα αρνητικά που άκουγα ή που μου μετέφεραν. Είχα περάσει και τη φάση τού «τα παρατάω και φεύγω», κάποια στιγμή. Αλλά, ευτυχώς, είχα από την αρχή ανθρώπους κοντά μου που με στήριξαν, που με συμβούλευαν καλοπροαίρετα κι έτσι παρέμεινα. Ήμουνα τυχερός. Τώρα είμαι συμφιλιωμένος μ’ αυτό: Εφόσον εκτίθεμαι, θα δέχομαι και τα θετικά και τα αρνητικά. Τώρα, βέβαια, είναι όλα πολύ διαφορετικά στην ομάδα του πρωινού του Σαββατοκύριακου, στην οποία συμμετέχω, στο «Έλα χαμογέλα», στο «Open», με την Σίσσυ Χρηστίδου, τον Παύλο Σταματόπουλο και την Ελένη Βουλγαράκη – ίσως επειδή ωριμάζω κι εγώ σιγά σιγά τηλεοπτικά.