Δεν υπακούς στους κανόνες της λογικής. Άλλα ακούς και άλλα καταλαβαίνεις, άλλα βλέπεις, άλλα αντιλαμβάνεσαι.
Δεν βλέπεις ελαττώματα παρά μόνο προτερήματα. Ακόμα και τα άσχημα χαρακτηριστικά σου φαίνονται όμορφα και χαριτωμένα. Έχει δει ποτέ ερωτευμένος μεγάλη μύτη, μεγάλα αυτιά, μεγάλη κοιλιά ή κάτι άλλο στραβό πάνω στον άλλο; Η μύτη πάντα γαλλική, τα αυτιά ακούν καλά και η κοιλιά προδίδει κιμπαριλίκι!
Και όταν, πάλι για ανεξήγητους λόγους ο έρωτας νομοτελειακά περνάει, αρχίζεις και βλέπεις τα πράγματα κανονικά, χωρίς… βελτιωτικά γυαλιά. Βρες πως ξαφνικά έγινες Πινόκιο, βρε καλώς τον Ντόκτορ Σποκ, βρε πως χόντρυνες έτσι απότομα, βρε πως η γλυκιά σου φωνή γίνεται κρεββατομουρμούρα και οι συνήθειες που σε έκαναν γοητευτικό, τώρα έχουν γίνει παραξενιές και φαντάζουν αφόρητες.
Πριν δεν έβλεπες την ώρα να τον δεις και τώρα δε βλέπεις την ώρα να μην τον ξαναδείς στα μάτια σου. Η διαδικασία συνήθως , πλην εξαιρέσεων είναι η ίδια. Ο χρόνος της μετάβασης διαφέρει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Και ενώ το… χώμα που σκεπάζει τον «μακαρίτη» είναι ακόμα νωπό, η λογική του «άλλον βάζεις μες στο σπίτι», επιβεβαιώνεται.
Κάπως έτσι, όμως, δεν γίνονται τα πράγματα και στην πολιτική; Για πότε το ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε τη θέση του σε ανέκδοτα τύπου… το νέο όνομα ΔΙΟΡΙΖΑ ή «οι διορισμοί θα γίνονται σε … στενό οικογενειακό κύκλο», κανένας δεν κατάλαβε. Για πότε ψηφίσαμε, ξαναψηφίσαμε και ματαξαναψηφίσαμε τον Τσίπρα και για πότε όλοι πια προεξοφλούν και θεωρούν δεδομένο πως ο Κυριάκος θα ναι ο επόμενος, πάλι δεν το καταλάβαμε.
Και αν ο κεραυνοβόλος έρωτας με την πρώτη ματιά, διαρκεί περίπου τρία χρόνια σύμφωνα με τους ψυχολόγους, η πρώτη φορά αριστερά αν συνεχίσει έτσι, βλέπω να μας τελειώνει πολύ πολύ νωρίτερα. Ακόμα ο Αλέξης Τσίπρας έχει το πλεονέκτημα του γάμου, ή έστω του συμφώνου συμβίωσης, για να ήμαστε και επίκαιροι. Στο χέρι του είναι το πόσο γρήγορα ο εραστής Κυριάκος, λέμε και μεις καμία…, θα μπει στην κρεββατοκάμαρα του Μαξίμου.
Ο Γιώργος γράφει κάθε Σάββατο στα Παραπολιτικά
