Celebrity News
H οργισμένη απάντηση της Jennifer Aniston στις φήμες περί εγκυμοσύνης!
Πριν από ένα μήνα, ένα πρωτοσέλιδο σκανδαλοθηρικού περιοδικου, το οποίο έδειχνε την Jennifer Aniston με φουσκωμένη κοιλίτσα, έκανε τον γύρο του διαδικτύου, εννοώντας ξεκάθαρα πως η διάσημη ηθοποιός είναι έγκυος.
Η αλήθεια όμως ποια είναι;
Για πρώτη φορά μετά από το συγκεκριμένο δημοσίευμα, η 47χρονη star απαντά στις φήμες μέσω της Huffington Post και ξεκαθαρίζει πως δεν είναι έγκυος, ρίχοντας παράλληλα και τα… βέλη της προς τον Τύπο.
Διαβάστε ολόκληροτο κείμενο της Jennifer Aniston:
«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας πως το να απαντάω σε κουτσομπολιά είναι κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ. Δεν θέλω να δίνω ενέργεια στη βιομηχανία του ψέματος, αλλά ήθελα να συμμετάσχω σε μια μεγαλύτερη συζήτηση που έχει ήδη ξεκινήσει και χρειάζεται να συνεχίσει. Και αφού δεν είμαι στα social media, αποφάσισα να γράψω τις σκέψεις μου.
Για την ιστορία, δεν είμαι έγκυος. Αυτό που είμαι είναι ότι έχω βαρεθεί. Εχω βαρεθεί με την εξονυχιστική και ντροπιαστική αδιακρισία που συμβαίνει καθημερινά κάτω από την ταμπέλα της «δημοσιογραφίας», της «ελευθερίας του λόγου» και των «celebrity news».
Καθημερινά εγώ και ο συζυγός μου παρενοχλούμαστε από ντουζίνες αγριεμένων φωτογράφων που στέκονται έξω από το σπίτι μας και θα έφταναν σε σοκαριστικά άκρα προκειμένου να αποκτήσουν οποιαδήποτε φωτογραφία, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να βάλουν σε κίνδυνο εμάς ή τους άτυχους περαστικούς που τυχαίνει να περνάνε από εκεί. Αλλά αφήνοντας στην άκρη τη δημόσια ασφάλεια, θα ήθελα να συγκεντρωθώ στη μεγαλύτερη εικόνα του τι αντιπροσωπεύει για όλους μας αυτή η παρανοϊκή κουλτούρα των tabloids.
Αν είμαι κάποιο είδος ειδώλου σε μερικούς ανθρώπους, τότε είναι σαφές ότι είμαι ένα παράδειγμα του φακού μέσω του οποίου εμείς, ως κοινωνία, βλέπουμε τις μητέρες, τις κόρες, τις αδελφές, τις συζύγους, τις φίλες και τις συναδέλφους μας. Η αντικειμενοποίηση με την οποία βλεπουμε τις γυναίκες είναι παράλογη και ενοχλητική.
Ο τρόπος που παρουσιάζομαι μέσα από τα ΜΜΕ είναι απλώς μια αντανάκλαση του πώς βλέπουμε και απεικονίζουμε τις γυναίκες σε γενικές γραμμές, το επίπεδο που την συσχετίζουμε με κάποιο διαστρεβλομένο πρότυπο ομορφιάς. Μερικές φορές τα πολιτιστικά πρότυπα χρειάζονται μόνο μια διαφορετική προοπτική, έτσι ώστε να μπορούμε να τα δούμε για αυτό που πραγματικά είναι – μια συλλογική αποδοχή … μια υποσυνείδητη συμφωνία. Είμαστε στο τέλος της συμφωνίας μας. Τα μικρά κορίτσια παντού απορροφούν τη συμφωνία μας, παθητικά ή με άλλο τρόπο. Και όλο αυτό ξεκινάει πολύ νωρίς.
Το μήνυμα ότι τα κορίτσια δεν είναι αρκετά όμορφα αν δεν είναι απίστευτα αδύνατα, ότι δεν είναι άξια της προσοχής μας, εκτός αν μοιάζουν με ένα supermodel ή κάποια ηθοποιό από το εξώφυλλο ενός περιοδικού είναι κάτι που είμαστε όλοι πρόθυμοι να το πιστέψουμε. Αυτή η συνθήκη είναι που κουβαλούν τα κορίτσια όσο μεταμορφώνονται σε γυναίκες. Χρησιμοποιούμε τις σελεμπριτοειδήσεις για να διαιωνίσουμε αυτήν την απάνθρωπη άποψη για τα θηλυκά, που επικεντρώνεται αποκλειστικά στη φυσική εμφάνιση ενός ατόμου, το οποίο τα tabloids το μετατρέπουν σε μεγάλο γεγονός κερδοσκοπίας. Είναι αυτή έγκυος; Μήπως τρώει πάρα πολύ; Έχει αφήσει τον εαυτό της; Είναι ο γάμος της έτοιμος να διαλυθεί επειδή η κάμερα ανιχνεύει κάποια «ατέλεια»;
Συνήθιζα να λέω στον εαυτό μου πως τα tabloids είναι σαν τα κόμικ: δεν χρειάζεται να τα παίρνεις στα σοβαρά. Είναι η σαπουνόπερα που χρειάζεται ο κόσμος όταν θέλει να ξεχαστεί. Αλλά δεν μπορώ πια να το λέω αυτό γιατί η πραγματικότητα είναι η αδιακρισία και η αντικειμενικοποίηση που έχω βιώσει από πρώτο χέρι, εδώ και δεκαετίες, και η οποία αντανακλά στον κεκαλυμμένο τρόπο με τον οποίο υπολογίζουμε την αξία μιας γυναίκας.
Ο τελευταίος αυτός μήνας ειδικά ήταν διαφωτιστικός για το πόσο ορίζουμε την αξία μιας γυναίκας βασισμένοι στη συζυγική ή μητρική της κατάσταση. Η καθαρή ποσότητα των υλών που ξοδεύονται αυτή τη στιγμή από τον Τύπο μόνο και μόνο για να ξεσκεπάσουν αν είμαι ή όχι έγκυος (για την εκατομμυριοστή φορά… αλλά ποιος μετράει;), δείχνει προς την κατεύθυνση της πεποίθησης που οι γυναίκες είναι με κάποιον τρόπο ατελείς, αποτυχημένες ή δυστυχισμένες αν δεν είναι παντρεμένες με παιδιά. Στον τελευταίο αυτό βαρετό κύκλο νέων γύρω από την προσωπική μου ζωή συνέβησαν μαζικές ένοπλες φονικές επιθέσεις, καταστρεπτικές φωτιές, σημαντικές αποφάσεις από το Ανώτατο Δικαστήριο, οι επερχόμενες εκλογές και μια σειρά νέων που αξίζουν περισσότερο την ενέργεια και το χρόνο των «δημοσιογράφων».
Να που κατέληξα σχετικά με αυτό το θέμα: είμαστε ολοκληρωμένες με ή χωρίς σύντροφο, με ή χωρίς παιδί. Αποφασίζουμε μόνες μας τι είναι όμορφο σχετικά με το σώμα μας. Αυτή η απόφαση είναι δική μας και κανενός άλλου. Ας παίρνουμε τις αποφάσεις για τον εαυτό μας και για τα νέα κορίτσια σε αυτόν τον κόσμο που μας κοιτούν ως παράδειγμα. Ας πάρουμε αυτήν την απόφαση συνειδητά, έξω από το θόρυβο των tabloids. Δεν χρειάζεται να είμαστε παντρεμένες ή μητέρες για να είμαστε ολοκληρωμένες. Πρέπει να ορίσουμε το δικό μας «και ζήσαν αυτοί καλύτερα» για τους εαυτούς μας.
Έχω κουραστεί να είναι μέρος αυτής της ιστορίας. Ναι, μπορεί να γίνω μητέρα κάποια μέρα και επειδή καλώς ή κακώς είμαι εκεί έξω, αν ποτέ γίνω μητέρα, θα είμαι η πρώτη πουθα σας το πει. Αλλά δεν επιδιώκω να βιώσω τώρα τη μητρότητα, επειδή αισθάνομαι ατελής κατά κάποιο τρόπο, όπως τα σελεμπριτονέα μας έχουν κάνει να πιστέυουμε. Απεχθάνομαι που πρέπει να νιώθω «λιγότερη», επειδή το σώμα μου αλλάζει και / ή έφαγα ένα burger για μεσημεριανό γεύμα και φωτογραφήθηκα από μια περίεργη γωνία και, επομένως, θεωρήθηκε ένα από τα δύο πράγματα: «Εγκυμοσύνη» ή «παραπανίσια κιλά» ή να μην αναφέρουμε την οδυνηρή αμηχανία που έρχεται με το να δέχεσαι συγχαρητήρια από τους φίλους, τους συναδέλφους και τους ξένους όσο βρίσκεσαι σε μία πλασματική εγκυμοσύνη που δημιούργησαν τα ΜΜΕ (συχνά δεκάδες φορές μέσα σε μια μέρα).
Από την πολυετή εμπειρία, έχω μάθει τις πρακτικές που ακολουθούν τα tabloids, ωστόσο είναι επικίνδυνη και δεν θα αλλάξει, τουλάχιστον όχι σύντομα. Τι μπορεί να αλλάξει; Η ευαισθητοποίηση και η αντίδρασή μας στα τοξικά μηνύματα τα οποία κρύβονται μέσα σε ακίνδυνες -φαινομενικά- ιστορίες οι οποίες μας σερβίρονται ως αλήθεια και διαμορφώνουν απόψεις για το ποιοι είμαστε.
Έχουμε την ευκαιρία να αποφασίσουμε το τι πιστέυουμε από αυτά που μας σερβίρουν και ίσως κάποια μέρα οι εφημερίδες θα αναγκαστούν να δουν τον κόσμο μέσα από μια διαφορετική, πιο ανθρωπιστική γωνία, διότι οι καταναλωτές έχουν σταματήσει να αγοράζουν τις μαλακίες τους».
Διαβάστε ακόμα: Jennifer Aniston: Γιατί την αποκλήρωσε η μητέρα της λίγο πριν πεθάνει;