Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τόσος ντόρος για το θέμα μωρό και αγκαλιά. Από τα πρώτα πράγματα που άκουσα σαν φιλική συμβουλή ήταν «Ααα μην το έχεις συνέχεια αγκαλιά θα κακομάθει» «Καλά θα κακοπεράσεις, δε θα ξεκολλάει από πάνω σου» και αλλά τέτοια ωραία.
Εγώ την αλήθεια θα σας την πω ή μάλλον θα σας την γράψω. Το 99% της ημέρας είχα την Κωνσταντίνα αγκαλιά μου. Όποτε έμπαινε η θεία μου στο σπίτι έλεγε «Αντε πάλι αγκαλιά το θείο βρέφος».
Δεν το ζήταγε μόνο το μωρό αλλά και εγώ σαν νέα μαμά ένιωθα ασφάλεια και σιγουριά να την έχω πάνω μου. Πολλές φορές με τα βραδινά καραούλια και τα γάλατα μετά από κάποια ώρα την έχωνα μέσα στη χοντρή μου ρόμπα και κοιμόμασταν έτσι παρεούλα μέχρι το πρωί.
Δηλαδή μεταξύ μας κοιμόταν, εγώ για κάμποσο καιρό ήμουν με το ένα μάτι ανοιχτό. Και τώρα που έχει φτάσει 8 μηνών θα την πάρω φυσικά αγκαλιά αλλά είναι πολύ πιο ανεξάρτητη και σε καμία περίπτωση δε θέλει όλη μέρα αγκαλιές.
Την κοιμίζω κυρίως με αγκαλιά και τραγουδάκια ή της διαβάζω ένα βιβλίο αλλά την υπόλοιπη μέρα το νου της τον έχει στις βόλτες και στα παιχνίδια. Και να μου το έλεγαν δηλαδή ότι η περίοδος της αγκαλιάς θα κράταγε τόσο λίγο δε θα το πίστευα. Σχεδόν την έχω ξεχάσει.
Δεν έχω ξεχάσει όμως την περίοδο κολικών που ό,τι και αν έκανα το μόνο που κάπως δούλευε ήταν όπως χαρακτηριστικά της έλεγα «κοιλίτσα με κοιλίτσα».
Η αγκαλιά ήταν θεραπευτική.
Και όντως έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι με την αγκαλιά τα παιδιά αναπτύσσονται σωματικά και ψυχικά, παράγεται ωκυτοκίνη, η ορμόνη της χαράς, μειώνεται το άγχος και όταν ανταποκρινόμαστε στο κλάμα με μια αγκαλιά το μωρό μας αισθάνεται ασφάλεια και αγάπη.
Οπότε γιατί να ακούμε τέτοιες παλαιολιθικές απόψεις και να μη ζήσουμε όλο αυτό που λέγεται μητρότητα στο έπακρο;;
Ναι δεν είναι εύκολο, ναι παραμέλησα κάποιες δουλειές και ναι πήγα τουαλέτα με το μωρό αγκαλιά και ταχυδακτυλουργικά μπόρεσα να κατεβάσω τα ρούχα μου. Έχει τις δυσκολίες του δεν λέω όμως αλήθεια κλείνεις τα μάτια και το μωρό δεν είναι και τόσο μωρό.
Συμπέρασμα λοιπόν;
Βουρ στις αγκαλιές. Και όχι μόνο στο μωρό αλλά και στον σύντροφο σας και στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Και εννοείται ότι οι μαμάδες χρειάζονται διπλές και τριπλές αγκαλιές με τον αγώνα που δίνουν.
Και όπως υπέροχα έγραψε και η Κική Δημουλά:
Τίποτα. Όταν σας ζητάνε αγκαλιά μολών λαβέ, μωρό μου, μολών λαβέ να απαντάτε.
Μια ματιά ακόμα:
Πρωινός εφιάλτης: Tips για να ξυπνάει το παιδί σας χωρίς γκρίνια για το σχολείο!
