Σπύρος Χατζηαγγελάκης: Ο λόγος που του αρέσει να φωτογραφίζει γυμνά σώματα

Από τον Φραγκίσκος Βιδάλης

Το πρωί της Κυριακής 6/10 ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Weekenders» και μίλησε για τον ρόλο του στη σειρά «Η Μάγισσα – Φλεγόμενη Καρδιά». Παράλληλα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε και στην μεγάλη του αγάπη, την φωτογραφία, αποκαλύπτοντας γιατί του αρέσει να απαθανατίζει στον φακό του γυμνά σώματα.

«Επειδή βλέπω τα παιδιά στα γυρίσματα και μιλάμε για μια εποχή του 1700, που δεν έχεις ζήσει, έχει ελάχιστα στοιχεία. Είναι πολύ ιδιαίτερο. Πλάθεις έναν κόσμο όπως τον φαντάζεσαι από το μυαλό σου. Υπάρχει μια σύνδεση με τη Θεοφανώ. Εμφανίζεται η Έλλη Τρίγγου σε κάποια επεισόδια ως γκεστ, για να συνδεθούν οι γενιές και βλέπεις πως έχει ξεκινήσει η ιστορία της Μάγισσας και πώς εξελίχθηκε και φτάσαμε στη Θεοφανώ.

Υποδύομαι έναν Ιησουΐτη μοναχό, καθολικό, που πάει στο Πόρτο Κάγιο στη Μάνη για να φτιάξει ένα σχολείο. Είμαι ο μεταφορέας της ιστορίας, είμαι αυτός που βλέπει τον κόσμο και τι συμβαίνει και καταγράφει το τι γίνεται και έρχονται στο 1900 να δουν την ιστορία πως έχει γίνει μέχρι τότε», ανέφερε αρχικά ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης για τον ρόλο του στη «Μάγισσα – Φλεγόμενη Καρδιά».

Όσον αφορά την αγάπη του για τη φωτογραφία και το γεγονός πως του αρέσει να φωτογραφίζει γυμνά σώματα, αποκάλυψε: «Είναι ζήτημα των καιρών, ζήτημα της κοινωνίας. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Η συντηρητική μας κοινωνία έτσι λειτουργεί. Κάτι καλλιτεχνικό, άρτιο, ακόμα αν είναι και γυμνό, το διώχνει, ενώ μπορούμε ελεύθερα να γράφουμε ό,τι θέλουμε, να βρίζουμε ανθρώπους, να συμπεριφερόμαστε άθλια σε ανθρώπους.

Το γυμνό πρέπει να πληροί κάποια κριτήρια. Θέλεις να αποτυπώσεις κάτι πολύ συγκεκριμένο και χρειάζεται από πίσω να έχει σκέψη, κόνσεπτ αλλιώς γίνεται πορνογραφικό υλικό. Βλέπεις την ομορφιά ενός ανθρώπου είτε είναι με τα ρούχα του είτε χωρίς.

Δεν ξέρω γιατί επέλεξα να φωτογραφίζω σώματα. Κατάλαβα κάποια στιγμή, επειδή μου αρέσει να παίζω με τον φωτισμό, οι σκιές πάνω στο σώμα γράφουν πολύ ωραία, οπότε μπορείς να φτιάξεις έναν πίνακα. Όταν ασχολείσαι με κάτι τέτοιο και έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου μπορεί να σου λέει γιατί το κάνεις αυτό. Είμαι ένας άνθρωπος που τη διαχειρίζομαι τη ζήλεια με έναν τρόπο που μοιάζει σαν να μην ενδιαφέρομαι. Κι αυτό μπορεί να δημιουργήσει θέμα».