Celebrity News
Αγγελική Δαλιάνη: Αγάπη είναι να μαλώσεις το παιδί και να το βάλεις τιμωρία
Σε συνέντευξή της στο περιοδικό HELLO μίλησε για το ρόλο της ως Άννυ Σάλιβαν, τη σχέση της με τις μικρές πρωταγωνίστριες της παράστασης αλλά και τη σχέση της με την κόρη της.
Η μικρή ηρωίδα της παράστασης είναι ένα άτομο με ιδιαιτερότητες. Πιστεύετε πως στις μέρες μας ακόμη έχουμε ταμπού με τους «διαφορετικούς» από εμάς ανθρώπους;
Τα τελευταία χρόνια πιστεύω πως η συγκεκριμένη πεποίθηση έχει λίγο εξομαλυνθεί. Δεν υπάρχουν τόσο πολλά ταμπού. Βέβαια, υπάρχει μια περιθωριοποίηση κυρίως από την πλευρά της πολιτείας, θέλω όμως να είμαι αισιόδοξη και να ισχυριστώ ότι γίνονται πράγματα, σε σχέση με παλιότερες εποχές. Βλέπουμε ότι υπάρχουν, τουλάχιστον σε δημόσιους χώρους, θέσεις για αναπήρους, ράμπες, τουαλέτες. Επίσης, όπως λέω και μέσα στο έργο «Άνθρωποι τέτοιοι πρέπει να μάθουν ότι μπορεί να είναι όπως όλοι οι άλλοι». Έχουμε δει κατά καιρούς παραδείγματα ανθρώπων με κάποια αναπηρία ή με την έλλειψη κάποιας αίσθησης, οι οποίοι δεν υπολείπονται σε τίποτα, από κάποιον άλλο υγιή άνθρωπο. Μπορούν και σπουδάζουν, κυκλοφορούν ανάμεσά μας, προσπαθώντας να κερδίσουν τη ζωή τους και να είναι ισότιμοι μ’ εμάς.
Θεωρείτε πως είναι εύκολο να συνεργάζεστε με μικρά παιδιά; Στην παράστασή σας φέτος έχετε τρία κορίτσια που υποδύονται εναλλάξ το ρόλο της Έλεν Κέλλερ.
Είναι εύκολο και δύσκολο συνάμα. Εύκολο διότι τα παιδιά λειτουργούν με το ένστικτο, δεν χρειάζεται να είναι επαγγελματίες και καμιά φορά μας εκπλήσσουν και γίνονται καλύτεροι και από τους επαγγελματίες ηθοποιούς. Είναι και τα τρία κορίτσια πολύ ταλαντούχα. Για μένα ήταν δύσκολο και κουραστικό στις πρόβες, καθώς έπρεπε να παίζω την κάθε σκηνή επί τρεις φορές. Έπρεπε να προσπαθήσω να προσαρμοστώ στον σωστό διαφορετικό τρόπο παιξίματος της καθεμίας. Βέβαια, τις αντιμετωπίζω σαν κανονικές ηθοποιούς επί σκηνής, καθώς μου το έχουν ζητήσει οι ίδιες αυτό και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, γιατί είναι πρωταγωνίστριες. Τώρα βέβαια, που έχουν περάσει οι πρόβες του έργου, όλα έχουν βρει το δρόμο τους και είμαστε πολύ χαρούμενοι που η δουλειά μας βρίσκει τέτοια αγάπη και ανταπόκριση από τον κόσμο.
Πώς είναι η σχέση σας με την κόρη σας;
Πάρα πολύ καλή!
Της έχετε αδυναμία, σας κάνει ό,τι θέλει;
Της έχουμε όλοι μεγάλη αδυναμία, κι εγώ και ο Μάνος (σ.σ. Παπαγιάννης ο σύζυγός της), όπως και οι γονείς μας, καθώς είναι το πρώτο εγγόνι τους. Όμως δεν θα έλεγα ότι μας κάνει ό,τι θέλει. Αν και είναι μικρή ακόμη και απ’ ό,τι μας έχει δείξει μέχρι σήμερα είναι υπάκουη και συνεργάσιμη, παρ’ όλα αυτά προσπαθούμε να μην της τα κάνουμε όλα τα χατίρια. Μάλιστα, κυρίως μετά τον συγκεκριμένο ρόλο, είμαι ακόμη περισσότερο προσεκτική με τη Λυδία. Καμιά φορά η υπερβολική αγάπη των γονιών προς τα παιδιά καταντάει συμπόνια και όπως λέει η Άννυ Σάλιβαν στους γονείς της μικρής «τι να την κάνει την αγάπη σας, όταν εσείς δεν θα υπάρχετε πια;» Δεν έχουμε υπογράψει κανένα συμβόλαιο ότι θα ζούμε για πάντα και θα εποπτεύουμε τα παιδιά μας. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε πολύ μετρημένοι απέναντί τους. Αγάπη είναι και να το μαλώσεις και να το βάλεις τιμωρία για να μάθει το σωστό. Και η μάθηση έρχεται μέσα από την πειθαρχία. Δεν σημαίνει ότι γίνεται κάποιος σωστός γονέας αν δεν μαλώνει το παιδί του, το χαϊδεύει συνεχώς και του κάνει όλα τα χατίρια.
