Κωνσταντίνος Χαρδαβέλλας: Τι λέει για το πρόβλημα υγείας του πατέρα του;

Από τον Faysbook

Στην πρώτη του συνέντευξη, ο γιος του Κώστα Χαρδαβέλλα, Κωνσταντίνος, μιλά για την απόφασή του να ασχοληθεί με τη διαιτολογία, την περιπέτεια υγείας του πατέρα του, αλλά και τη σχέση που έχει μαζί του.

Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης που παραχώρησε στον Ανδρέα Θεοδώρου και το περιοδικό You:

Γιατί ασχολήθηκες με τη διαιτολογία;

Πάντα ήθελα να κάνω ένα επάγγελμα που θα είχε σχέση με την υγεία και επειδή από μικρός είχα μάθει να μαγειρεύω, μου ήρθε αυτή η ιδέα.

Δεν σκέφτηκες να γίνεις δημοσιογράφος όπως ο πατέρας σου Κώστας Χαρδαβέλλας;

Ποτέ. Πιστεύω γεννιέσαι με το μικρόβιο της δημοσιογραφίας και εγώ δεν το είχα. Οπότε δεν θα γινόμουν καλός δημοσιογράφος.

Αισθάνεσαι το όνομά του ως φορτίο;

Δεν το ένιωσα ποτέ ως βάρος. Δεν μεγάλωσα με την ιδέα ότι πρέπει να αποδείξω κάτι. Πιστεύω στις ικανότητές μου. Εξάλλου, θεωρώ ότι το όνομά του με έχει βοηθήσει. Θα ήταν υποκρισία αν έλεγα το αντίθετο.

Βρέθηκε ποτέ η οικογένειά σου σε κίνδυνο εξαιτίας του ότι ο πατέρας σου είναι μάχιμος δημοσιογράφος;

Δεν έχει υπάρξει στιγμή που να νιώσω ότι απειλούμαι. Σίγουρα σε κάποιες περιπτώσεις αντιμετώπισε άσχημα πράγματα, αλλά ο πατέρας μου δεν τα κουβάλησε ποτέ στο σπίτι και δεν μας τα μετέφερε.

Σου έλειπε;

Δούλευε πολλές ώρες, όμως όταν ήταν μαζί μας βρισκόταν ουσιαστικά εκεί. Θεωρώ πως το μεγαλύτερο κενό που μπορεί να νιώσει ένα παιδί είναι όταν ο πατέρας του είναι κοντά αλλά οι σκέψεις του αλλού.

Πώς αντιμετώπισες τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που είχε πριν από επτά περίπου χρόνια;

Έχουμε πολύ μεγάλη αισιοδοξία ο ένας για τον άλλον και έτσι ούτε μια στιγμή δεν πίστεψα πως δεν θα το ξεπεράσει και δεν θα γίνει καλά. Δεν φοβήθηκα ποτέ. Αν και σε κάποιους αυτό φάνηκε ως ψυχρότητα, ίσως υποσυνείδητα να ήταν ένας μηχανισμός άμυνας.

Άλλαξες τότε απέναντί του;

Θεωρώ πως ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις σε κάποιον που περνά μια δυσκολία είναι να αλλάξεις τον τρόπο που του συμπεριφέρεσαι. Και αυτό δεν το έκανα ποτέ.

Σε άλλαξε αυτή η περιπέτεια;

Η εμπειρία αυτή με βοήθησε όταν δούλεψα για ένα διάστημα σε κάποιο ογκολογικό τμήμα στο εξωτερικό. Ήξερα πώς νιώθει ο ασθενής και η οικογένειά του.

Με την έννοια του θανάτου εξοικειώθηκες;

Μέχρι ένα σημείο ναι. Να φανταστείς πως έχει πεθάνει ασθενής μπροστά μου. Ήμασταν με συναδέλφους και του μιλούσαμε στο δωμάτιο όπου νοσηλευόταν και έπαθε ανακοπή. Το χειρότερο ήταν ότι τον βλέπαμε να πεθαίνει αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι γιατί είχε υπογράψει να μην τον επαναφέρουμε.

Διαβάστε ακόμα: Ο Κώστας Μπακογιάννης ψωνίζει για τους πρόσφυγες (εικόνες & βίντεο)