Είναι η Βανέσσα Αδαμοπούλου! Και μας διηγείται μια ιστορία που δεν θα ξεχάσει ποτέ: Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα καλοκαίρι της παιδικής μου ηλικίας. Ήμουν 7 χρονών και μόλις είχε τελειώσει το σχολικό έτος. Κάθε χρόνο πηγαίναμε στο χωριό του παπούδων στην Ανδρίτσαινα του νομου Ηλείας. Ένα απόγευμα λοιπόν, μαζί με την αδερφή μου και τον ξάδερφο μου είχαμε τη φαινή ιδέα να στήσουμε ένα αυτοσχέδιο Λούνα Παρκ στην αυλή του σπιιτιού μας. Εκτός απο αυτό, σκεφτήκαμε να βάλουμε είσοδο, προκειμένου να παίρνουμε λεφτά από όποιον έρθει να το επισκεφτεί. Το μόνο που έλειπε ήταν να σκαρφιστούμε τι είδους παιχνίδια θα έχει το αυτοσχέδιο αυτό Λούνα Πάρκ. Πάνω απο την αυλή υπήρχε ένα σκάμα ύψους 2 μέτρων το οποίο στο πάτο του είχε φύλλα απο δέντρα. Αποφασίσαμε πως αυτό θα είναι το πρώτο μας παιχνίδι, τυπου “μάζεψε τα φύλλα”. Ως μικρότερη, πιο αδύνατη και μικροκαμωμένη, αποφάσιαν να με κατεβάσουν κάτω! Με δέσανε με ένα λάστιχο ποτίσματος γυρω απο την μέση και σιγά σιγά ξεκίνησαν να με κατεβάζουν προς τα κάτω. Ήμουν ξυπόλυτη και όσο κατέβαινα έβλεπα δεκάδες μικρές σαύρες να κουνιούνται πάνω απο τα φύλλα. Περιττό να σου πω ότι φοβήθηκα και σιχάθηκα ταυτόχρονα. Ούρλιαζοντας, είπα στους υπόλοιπους δυο να με ανεβάσουν αμέσως! Έλα όμως που δεν είχαν αρκετή δύναμη ώστε να δράσουν γρήγορα. Ήταν σαν να σε πετάνε στο λάκο με τα φίδια και να μη μπορεί να κάνεις τίποτα! Ευτυχώς το δράμα μου τέλειωσε, προτού οι πατούσες μου ακουμπήσουν τις σαύρες! Μετά την ομαδική μας αποτυχία αποφασίσαμε να μην κάνουμε καθόλου Λούνα Πάρκ. Όχι τίποτα, αλλά πήγε στράφι η επιχείρηση!
FAYSKORDA
Κάνετε εγγραφή στο Newsletter της Φαίης και μάθετε πρώτοι τα πιο hot νέα!
Με την εγγραφή στο Newsletter αποδέχεστε τους όρους χρήσης
