Ωπα, μια στιγμή. Τα ίδια θα έγραφα ακόμη κι αν δεν ήμουν ο παρουσιαστής του. Ετσι κι αλλιώς, για να προλάβω τους καλοθελητές, δεν θεωρώ καθοριστικό τον ρόλο του παρουσιαστή σ’ αυτά τα σόου. Το δικό του μερίδιο στην επιτυχία ή την αποτυχία τους είναι απειροελάχιστο. Η «Βίβλος», οπως ονομάζεται, αυτών των παιχνιδιών πρέπει να ακολουθείται κατά γράμμα, αφού παρακολουθείται στενά από τους αυστηρούς Ολλανδούς που έχουν πουλήσει τα δικαιώματα. Οποιαδήποτε σοβαρή παρέκκληση θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το πρόγραμμα αφού βάσει ρήτρας μπορεί να σταματήσει ακόμα και η προβολή του.
Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό της επιτυχίας του The Voice; Κατ αρχήν η ίδια του η θετικότητα. Το μήνυμα που περνά είναι η αξιοκρατία και η διεκδίκηση ενός ονείρου. Δεν υπάρχουν καρικατούρες, ούτε ίντριγκες ή κιτρινισμοί, δεν προτάσσεται το υπερτροφικό Εγώ κανενός. Οι φωνές με άριστα το 10 είναι όλες από 6 και πάνω. Οι κριτές, για πρώτη φορά ίσως στην Ελλάδα, είναι απόλυτοι γνώστες του αντικειμένου. Τραγουδιστές, σταρ, εκπρόσωποι μιας μεγάλης μουσικής γκάμας. Ε, προφανώς και η επιλογή των ονομάτων έχει παίξει τον δικό της ρόλο… Είναι άραγε «ριάλιτι»; Μια καταταλαίπωρη λέξη, στην οποία έχουμε προσδώσει αμειγώς αρνητικό χαρακτήρα, ενώ δεν είναι ακριβώς έτσι. Αν θεωρούμε ριαλιτι την ίντριγκα και το ξεγύμνωμα, όχι δεν είναι. Είναι όμως, πραγματικότητα. Μια ρεαλιστική καταγραφή της χαράς των συμμετεχόντων και των οικογενειών τους, όταν ένα όνειρο ζωής έρχεται λίγο πιο κοντά.
Δεν είναι τυχαία η αποδοχή που γνωρίζει το The Voice, και με θεωρώ πραγματικά τυχερό που είμαι μέρος του. Χωρίς επικρίσεις, με εντυπωσιακή συμμετοχή στα social media, ομαδικά ραντεβού για παρακολούθηση κάθε Παρασκευή και πρώτη ύλη το ταλέντο. Μια ωραία, προσεγμένη παραγωγή, που σέβεται τον τηλεθεατή και εκείνος το ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο. Να λοιπόν ο δρόμος… Μετά τους χαλεπούς τηλεοπτικούς καιρούς, μάλλον ήρθε η ώρα να επενδύσουμε σε τέτοια προγράμματα – ψυχαγωγικά ή μη – που αντί να υποτιμούν, αφορούν, σέβονται και ενώνουν το τηλεοπτικό κοινό. Η τηλεόραση μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, αρκεί οι ιθύνοντες να ακούσουν του κόσμου… τη φωνή.
