Εκεί που ο Έλληνας μπορεί να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό, είναι έτοιμος την αμέσως επομένη στιγμή να μας δείξει τον χειρότερο. Τα τελευταία χρόνια δοκιμαζόμαστε πολύ ως λαός. Θα μου πείτε δεν είναι η πρώτη φορά. Έχουμε περάσει λοιμούς , σεισμούς, καταποντισμούς, πολέμους, καταστροφές, εμφυλίους. Έχουν αναδυθεί τα πιο σκοτεινά και άσχημα ένστικτα μας. Έχουμε όμως να παινευόμαστε και για ένδοξες στιγμές εθνικής ομοψυχίας, ανάτασης και λεβεντιάς.
Τα τελευταία χρόνια η τεράστια οικονομική κρίση έχει διχάσει πολύ τον κόσμο. Και δεν γίνεται το φυσιολογικό, να στραφούν δηλαδή οι έντιμοι εναντίον των ανέντιμων. Έχει στραφεί ο οποιοσδήποτε εναντίον του οποιουδήποτε στέκεται καλύτερα οικονομικά από αυτόν, ακόμα και αν δουλεύει 20 ώρες την ημέρα για να τα καταφέρει. Αναλωνόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο τι δηλητήριο θα βρούμε για να ξεπαστρέψουμε την περιβόητη κατσίκα του διπλανού, παρά για το πώς θα αυξήσουμε τις πιθανότητες να αποκτήσουμε το δικό μας ζωντανό.
Και μέσα σε όλα αυτά, έρχεται και το προσφυγικό να δοκιμάσει ακόμα περισσότερο τις αντοχές και τους χαρακτήρες μας. Από τη μια οι απλοί ψαράδες που με αυτοθυσία βουτούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου για να σώσουν ναυαγούς. Οι γιαγιάδες που παίρνουν στα σπίτι τα παιδιά των μεταναστών για να τους δώσουν γάλα, τροφή και ζεστασιά. Οι άνθρωποι που στον ελεύθερο χρόνο τους αυτί να πάνε στο καφενείο πηγαίνουν για να συνεισφέρουν εθελοντικά. Και αυτοί που φιλοξενούν ακόμα και στο σπιτικό τους μετανάστες.
Και από την άλλη έχεις εκείνους που παίρνουν 500 ευρώ το άτομο για τους μεταφέρουν στα σύνορα και τους παρατάνε στην εθνική κοροϊδεύοντας τους ότι θα ρθει να τους πάρει άλλο πούλμαν. Αυτούς που πουλάνε το μπουκάλι του νερού 5 ευρώ ή πουλανε μια μερίδα φαγητό 20 και 30 ευρώ. Αυτούς που παίρνουν χρήματα για να δώσουν ρουχισμό, ακόμα άκουσον άκουσον και για να φορτίσουν τα κινητά τους.
Μια χώρα, δυο κόσμοι. Το καλό και το κακό συνυπάρχουν και είναι μέσα στον καθένα μας. Είμαστε ικανοί όλοι για όλα. Εδώ όμως είναι και η μεγάλη ευκαιρία. Ο Έλληνας είναι φιλόξενος και φιλότιμος λαός. Δεν είναι ρατσιστής, ξενοφοβικός και μίζερος. Φοβισμένος είναι, γιατί έτσι μας κατάντησαν. Και αυτόν τον φόβο θα τον ξορκίσουμε μόνο αν ο καθένας μας δώσει τη μάχη με τους δικούς του δαίμονες.
Ο Γιώργος γράφει κάθε Σάββατο στα Παραπολιτικά
