Celebrity News
«Το 1992 διέλυσα μια εκδήλωση για τον Μητσοτάκη. Σηκώθηκα πάνω και έγινε χαμός»
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα Secret και συγκεκριμένα στη Σάσα Σταμάτη.
Συναντηθήκαμε στην Πλάκα, στο ιστορικό μεζεδοπωλείο «Το Καφενείο», και μου ζήτησε ένα πράγμα πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη: «Θέλω να με ρωτήσεις ό,τι σκέφτεσαι. Μη διστάσεις». Ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Κουρουμπλής, μιλάει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» για τη σχέση του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, για τη σύζυγό του, Ελένη, και για το bullying που είχε δεχτεί στο σχολείο, αλλά και όταν έχασε το φως του.
Εάν ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα παραμένατε στο ΠΑΣΟΚ ή θα πηγαίνατε με τον Αλ. Τσίπρα;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου για μένα υπήρξε πολιτικός δάσκαλος, πολιτικός εμπνευστής. Αυτό τον άνθρωπο δεν τον θαύμαζα μόνο, ήταν κάτι υπερβατικό στη ζωή μου. Και εκείνο που θα έλεγα εγώ τώρα είναι, αν μας βλέπει από ψηλά, για κάποιους θα είναι περήφανος και για κάποιους θα λυπάται. Εγώ ήμουν με τον Ανδρέα, από εκεί και πέρα το κενό της απουσίας του ήταν μεγάλο και νομίζω ότι ο άνθρωπος που για μένα κάλυψε αυτό το κενό είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο Αλ. Τσίπρας θυμίζει τον Ανδρέα;
Ο Τσίπρας, όπως ο Ανδρέας, πήρε ένα κόμμα από το 3% το έκανε αξιωματική αντιπολίτευση και μετά κυβέρνηση. Το ίδιο έκανε και ο Ανδρέας. Πήρε ένα ανύπαρκτο κόμμα και το δημιούργησε το ’74, ενώ είχε τη δυνατότητα να πάρει την Ενωση Κέντρου. Τον παρακαλούσαν 80 βουλευτές της Ενωσης και ο Ανδρέας επέλεξε τον δύσκολο δρόμο, να φτιάξει ένα κόμμα που να φέρει νέα πολιτικά ήθη στον τόπο. Εγώ πιστεύω ότι έχουν και οι δυο τους έναν βαθύτατο συναισθηματικό κόσμο.
Ο Αλ. Τσίπρας συνθηκολόγησε με τους δανειστές. Πιστεύετε ότι θα έκανε το ίδιο και ο Ανδρέας;
Ο Ανδρέας πιστεύω ότι πάντα έθετε το συμφέρον της πατρίδας πάνω από το κόμμα. Αυτό έκανε και ο Αλέξης Τσίπρας τη δεδομένη στιγμή.
Θα υπέγραφε και ο Ανδρέας το Μνημόνιο;
Οι συνθήκες τώρα είναι διαφορετικές.
Εσείς χειρίζεστε τον εκλογικό νόμο. Πιστεύετε ότι θα επωφεληθεί από αυτόν η Χρυσή Αυγή;
Εγώ θέλω να φτιάξω έναν εκλογικό νόμο που να υπακούει σε τρεις βασικές αρχές: Πρώτον, να καλλιεργήσει μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στα κόμματα. Δεύτερον, να ψηφιστεί από 200 βουλευτές, για να εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές, και, τρίτον, να προκαλέσει το ενδιαφέρον του 40% των πολιτών – και ιδιαίτερα των νέων που ιδιωτεύουν και αποστρέφουν το πρόσωπό τους από την πολιτική.
Ποια η γνώμη σας για τους πολιτικούς του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν βολέψει συγγενικά τους πρόσωπα;
Αυτό είναι ένα παραμύθι του συστήματος. Μέσα στα 650 άτομα μπορεί να είναι 2-3 περιπτώσεις και αυτό το έκαναν σημαία κάποιοι. Εγώ σας λέω μόνο ένα πράγμα, ότι στο υπουργείο μου οι μετακλητοί υπάλληλοι της Νέας Δημοκρατίας ήταν 107 και τώρα είναι 58. Από εκεί και πέρα, ο καθένας ας κρίνει. Και θέλω να σου πω ότι ο μετακλητός υπάλληλος είναι η σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να έχεις. Εγώ δεν μπορώ να πάρω οποιονδήποτε άνθρωπο που δεν τον εμπιστεύομαι. Και, δεύτερον, πρέπει να ξέρει ο κόσμος ότι ο μετακλητός υπάλληλος φεύγει αμέσως με τον υπουργό ή τον γενικό γραμματέα.
Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για τη στιγμή της ζωής σας που λυγίσατε.
Εγώ στα δέκα μου χρόνια, πρώιμα, κλήθηκα από τη ζωή να πάρω αποφάσεις που θα καθόριζαν τη ζωή μου τα επόμενα χρόνια. Σε ένα παιχνίδι παιδικό. Ημουν υπερκινητικό, περίεργο παιδί και, συνεπεία αυτής μου της λειτουργίας, συνέβη το γεγονός. Βρήκαμε μια χειροβομβίδα στο ποτάμι, τον Αχελώο, και την απασφαλίσαμε. Εγινε η έκρηξη και έχασα εντελώς το φως μου. Δεν κατάλαβα αμέσως τι είχε συμβεί. Οταν γύρισα στο σπίτι άρχισαν οι προσπάθειες. Η μεν γιαγιά να με τάζει στους αγίους και η μάνα μου να με τρέχει στους γιατρούς. Αυτό γινόταν περίπου δύο χρόνια. Κάποια στιγμή, όταν άρχισα να συνειδητοποιώ κάποια πράγματα μόνος μου, αρνήθηκα και τους αγίους και τους γιατρούς και είπα: «Θέλω να πάω σχολείο». Ξεκίνησα να πηγαίνω σχολείο. Και πριν να γίνει το ατύχημα και όταν τελείωσα το Δημοτικό και τα άλλα παιδιά πήγαν στο Γυμνάσιο, δεν είχα συνειδητοποιήσει τι συνέπειες θα είχαν τα πράγματα.
Τι εννοείτε;
Δεν έμπαινε στη ζωή μου βίαια το γεγονός ότι ήμουν τυφλός. Το ξεπερνούσα. Οταν όμως τα παιδιά πήγαν στο Γυμνάσιο, κατάλαβα ότι η ζωή έφευγε μπροστά και εγώ έμενα πίσω. Και τότε είπα στον πατέρα μου: «Θα πάω και εγώ Γυμνάσιο». Πήγε στον γυμνασιάρχη στο Αγρίνιο και του είπε: «Να μου φέρει το απολυτήριο του Δημοτικού για να τον πάρουμε». Οι δάσκαλοι, όμως, στο χωριό με δέχονταν στην τάξη, αλλά δεν με προβίβαζαν, με συνέπεια να μην έχω απολυτήριο Δημοτικού. Ετσι, αποφασίστηκε να πάω στη Σχολή Τυφλών.
Εχετε δεχτεί bullying επειδή είστε τυφλός;
Ημουν χαρακτήρας που δεν άφηνα εύκολα το περιθώριο σε κανέναν να μου το κάνει. Ομως, δέχτηκα bullying. Οταν πήγα στη Σχολή Τυφλών και μετά με έδιωξαν, γιατί αμφισβητούσα πολλά πράγματα, τον τρόπο ζωής κ.τ.λ., πήγα Γυμνάσιο στο Αγρίνιο. Ξέρεις, πολλές φορές σου κάνουν bullying χωρίς να το καταλαβαίνουν. Την πρώτη μέρα που κάναμε Λατινικά, έλεγε ο καθηγητής και εγώ έγραφα με τη γραφή Μπράιγ, που όμως κάνει και λίγο θόρυβο. Εκείνος δεν ήξερε. Ηρθε από πάνω μου και μου είπε: «Παιδί μου, μην κάνεις θόρυβο». Με κοιτούσαν όλα τα παιδιά. Ενιωσα πολύ μεγάλη προσβολή, αλλά είπα μέσα μου: «Θα σε τακτοποιήσω». Δεν παραιτήθηκα. Υστερα από δυο μέρες ήρθε ο ίδιος καθηγητής και εγώ είχα διαβάσει. Είπε: «Ποιος έχει διαβάσει;». Και σηκώνω το χέρι. Κατά διαβολική σύμπτωση δεν είχε διαβάσει κανένα παιδί, γιατί ο συγκεκριμένος καθηγητής ήταν να μην έρθει. Μόλις σήκωσα το χέρι μου εγώ, εκείνος βρέθηκε σε αμηχανία, αλλά είδε μπροστά μου άλλο βιβλίο του Μπράιγ. Μου είπε: «Παιδί μου, εσύ ξέρεις να διαβάζεις;». Και του απάντησα: «Βεβαιότατα». Ηθελα να τον εκδικηθώ. Και αρχίζω να διαβάζω το «Regina rosas» και να το μεταφράζω. Πλέον άρχιζα και καθιερωνόμουν στην τάξη. Ο συγκεκριμένος καθηγητής μάς έβαλε μια μέρα και διαγωνισμό και του είπα: «Κύριε καθηγητά, να με εξετάσετε προφορικά» και μου απάντησε: «Τι λες, παιδί μου Κουρουμπλή, εσύ μας παραδίδεις κάθε μέρα μάθημα. 20 έχεις πάρει από τώρα». Αποκατέστησα το bullying.
Είπατε ποτέ μέσα σας: «Αχ, να είχα το φως μου»;
Κατάλαβα και αποφάσισα ότι το θέμα είναι τελειωμένο. Η δύναμη της συνήθειας στη ζωή είναι πολύ μεγάλη υπόθεση και είναι κινητοποιός δύναμη στο να πας μπροστά. Εγώ τα έβαλα σε μια άλλη λογική. Βεβαίως, κάποια στιγμή μπορεί να βρεθείς σε μια συνθήκη και να πεις “γιατί έγινε αυτό”, αλλά δεν άφησα ποτέ τον εαυτό μου να αφεθεί σε τέτοιου είδους μοιρολατρίες.
Εχουν αμφισβητήσει ποτέ άλλοι πολιτικοί το πρόβλημά σας;
Δεν παραχωρούσα ποτέ σε κανέναν το δικαίωμα να με περιθωριοποιεί. Μπορεί μέσα τους να το κάνουν. Εκείνο που ένιωσα πολλές φορές είναι ότι επηρεάζονταν πιο πολύ από το πρόβλημά μου, παρά από το μυαλό μου. Για αυτό αγαπούσα τον Ανδρέα Παπανδρέου. Γιατί χωρίς να ήταν φίλος μου, αξιολογούσε και έλεγε και στον Κρεμαστινό και στον Διβάνη: «Ο Κουρουμπλής έχει ένα πολύ δυνατό μυαλό». Το ότι ο Ανδρέας πήρε πάνω του την ευθύνη το 1993 και για πρώτη στην Ελλάδα έδωσε τη δυνατότητα σε έναν τυφλό νέο επιστήμονα να αποδείξει ότι αναπηρία δεν σημαίνει ανικανότητα έστειλε ένα ανατρεπτικό μήνυμα στην κοινωνία. Πράγμα που επανέλαβε και ο Τσίπρας τώρα.
Με τη σύζυγό σας, την Ελένη, έχετε μια πολύ δυνατή σχέση.
Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που μου άρεσε πάντα να είμαι ερωτευμένος με ό,τι έκανα. Πάντα έκανα αυτό που ήθελα. Δεν υπολόγιζα το κόστος. Πέρασαν από τη ζωή μου αρκετές γυναίκες. Ο έρωτας για μένα είναι το ιδεώδες στη ζωή που συναντιέται με το ανθρώπινο. Αρα, το να αγαπάς έναν άνθρωπο είναι κάτι υψηλό. Κάποια στιγμή στη ζωή μου βρέθηκε και η κοπέλα αυτή. Το 1987 τη γνώρισα. Σπούδαζε στη Βουλγαρία. Οταν ήρθε στην Ελλάδα συνεχίστηκε η σχέση μας και παντρευτήκαμε. Εχουμε δύο παιδιά, την Κατερίνα και τον Λευτέρη. Η Ελένη μού είπε, «επειδή θέλω να κάνω και εγώ καριέρα, θέλω και εγώ να εξελιχθώ, αλλά κάποιος πρέπει να ασχοληθεί με την οικογένεια, θα κάνεις εσύ αυτό που θέλεις και, αφού είναι κάτι που και εμένα με ενδιαφέρει, γιατί ασχολείσαι με τους ανθρώπους, εγώ θα ασχοληθώ με τη δουλειά μου και με τα παιδιά».
Είστε ένας άνθρωπος που του αρέσει το φλερτ. Αυτή την εντύπωση μου δίνετε.
Το συναίσθημα αποτελεί την πιο ακαταμάχητη μελωδία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αρα, το να εκπέμπεις συναίσθημα σε έναν άνθρωπο, ακόμα και αν θεωρείς ότι δεν θα ανταποκριθεί σε αυτό που του λες, είναι ευγενικό. Πολλοί πολιτικοί δεν το λένε. Θα μπορούσα να σου δώσω μια τυποποιημένη συνέντευξη. Εγώ θέλω να είναι μια γνήσια συζήτηση.
Πώς μπορείτε να βγάλετε συμπέρασμα για τον χαρακτήρα ή το στυλ ενός ανθρώπου;
Από το ηχόχρωμα της φωνής του. Στο ηχόχρωμα περιέχονται ορισμένα στοιχεία που όσοι βλέπουν δεν τα παρακολουθούν, γιατί επηρεάζονται από την εμφάνιση, η οποία πολλές φορές είναι και οφθαλμαπάτη. Εγώ μπορώ να διαβάσω πιο εύκολα έναν άνθρωπο.
Πώς μπορείτε να διακρίνετε την αισθητική ενός ανθρώπου;
Η φύση ή ο Θεός ή και τα δύο μαζί έδωσαν το μυαλό στον άνθρωπο. Το μυαλό έχει τεράστια περιθώρια εξέλιξης. Και όταν συμβαίνει ένα γεγονός όπως αυτό που μου συμβαίνει εμένα, μπορείς να το ξεπεράσεις αξιοποιώντας και ενεργοποιώντας και το μυαλό σου και τα αποθέματα, τα θερμογόνα ιαματικά κοιτάσματα της ψυχής που έχει ο κάθε άνθρωπος.
Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχετε κάνει;
Εχω κάνει πολλές τρέλες. Διέλυσα το 1992 μια εκδήλωση που διοργάνωναν για τον Μητσοτάκη. Σηκώθηκα πάνω και έγινε χαμός. Στο πρόσωπό μου έχω ένα μικρό σημάδι. Πριν γίνει το ατύχημα, σε ηλικία πέντε ετών, είχαμε ένα σκυλάκι στο σπίτι. Το έπαιρνα καβάλα και το σκυλί κάποια στιγμή αγανάκτησε και με δάγκωσε (γέλια).
Θέλετε να γίνετε παππούς;
Μέσα στην εξέλιξη της ζωής είναι και αυτό. Εγώ θα ήθελα να σου πω ότι αισθάνομαι πάντα νέος και ως εκ τούτου δεν μου αρέσει η ιδιότητα αυτή.
Τα παιδιά σας θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική;
Δεν θέλει κανένας από τους δύο να γίνει πολιτικός. Με λατρεύουν, με αγαπούν, με θαυμάζουν. Υπάρχει μια σχέση πάρα πολύ δυνατή.
Τι σας χαλαρώνει;
Μου αρέσει να ακούω μουσική. Εξαρτάται από τη διάθεση. Ακούω και κλασική μουσική, ακούω και ρεμπέτικα. Μου αρέσει το θέατρο. Μου αρέσει η παρέα, γιατί μπορεί κάτι να σε αγγίξει από τη συζήτηση. Μου αρέσει πολύ να παίζω Ξερή. Κανένας δεν θέλει να χάνει στα χαρτιά. Εστω κι αν παρηγορείται ότι κερδίζει στην αγάπη (γέλια).
Σκεφτήκατε ποτέ να βάλετε τέλος στη ζωή σας λόγω του προβλήματός σας;
Δεν παραιτήθηκα ποτέ μπροστά και στο πιο δύσκολο πρόβλημα της ζωής, γιατί εξακολουθώ να είμαι ερωτευμένος με τη ζωή.
Διάβασε ακόμα: Συγκλονισμένοι οι συνάδελφοι της Μαρίας Παπουτσάκη. Δεν μπόρεσαν να κρύψουν τη συγκίνησή τους
