Κώστας Αποστολάκης: «Βρήκα τον Ιησού Χριστό στη ζωή μου, δεν είμαι άξιος να γίνω μοναχός»

Από τον Φραγκίσκος Βιδάλης

Ο Κώστας Αποστολάκης βρέθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου 23/12 στο πλατό της εκπομπής «Γεια σου» και μίλησε για όλα στη Μαρία Μπακοδήμου. Η παρουσιάστρια του ΣΚΑΪ τον ρώτησε κάποια στιγμή για τη στενή σχέση που έχει αναπτύξει στη ζωή του με τη θρησκεία, η οποία τον βοήθησε στο παρελθόν να βγει από αρκετά αδιέξοδα σύμφωνα με τον ίδιο.

Τότε, ο ηθοποιός τόνισε μεταξύ άλλων πως βρήκε τον Ιησού Χριστό στη ζωή και πως δεν είναι άξιος να γίνει μοναχός, ενώ παράλληλα αναρωτήθηκε πως γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε διάφορα μεταφυσικά αλλά όχι στον Θεό.

«Ένας καλόγερος στο Άγιο Όρος μου είχε πει κάτι πολύ ωραίο για το τι είναι ελπίδα: μου λέει το ξυπνητήρι το βάζεις κάθε πρωί αλλά δεν ξέρεις ότι θα ξυπνήσεις. Αυτό είναι η ελπίδα. Εγώ ζήτησα και βρήκα τον Ιησού Χριστό, η αυτογνωσία είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο πράγμα, πολύ βαθύ. Πολύ λίγοι άνθρωποι την έχουν βρει στη ζωή τους.

Αυτό που χρειάζεται είναι να ξεκαθαρίσεις μέσα σου όλα αυτά που δεν χρειάζεσαι. Αυτά που θέλεις μπορεί να είναι και άπειρα και να μην τα αποκτήσεις και ποτέ, ενώ αυτά που δεν θέλεις τα ξέρεις καλά.

Το καλοκαίρι πήγα και στο Ισραήλ, σε αρκετές μονές. Ήμασταν το προτελευταίο γκρουπ που πρόλαβε να πάει πριν τον πόλεμο. Δεν είμαι άξιος να γίνω μοναχός, αυτό το πράγμα είναι κάλεσμα. Όποιος πει ότι τώρα θα πάω να γίνω μοναχός, είναι σίγουρο ότι θα φύγει.

Πώς γίνεται να πιστεύουμε σε όλα τα πράγματα τα μεταφυσικά εκτός από τον Θεό; Πιστεύεις στα ζώδια, στη μαγεία, στη μαύρη γάτα, τα όνειρα εκτός από τον Θεό, γιατί ο εγωισμός μας δεν μας αφήνει. Πρέπει να ταπεινωθείς για να πιστέψεις», ανέφερε μέσα σ’ όλα ο Κώστας Αποστολάκης.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο όσα είπε:

Διαβάστε ακόμα:

Σίσσυ Χρηστίδου: Η on air αντίδραση στο ενδεχόμενο ενός δεύτερου γάμου

Μακελειό στην Πράγα: Η αποκάλυψη του Γιώργου Νανούρη -«Ήμασταν λίγα μέτρα από το σημείο της επίθεσης»

Δόμνα Μιχαηλίδου: Τα δημοσιεύματα για την προσωπική της ζωή -«Η µητέρα µου και ο φίλος µου διαβάζουν όσα γράφονται και…»