Η Άση Μπήλιου έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό People και μίλησε, μεταξύ άλλων, και για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει εδώ και κάποια χρόνια.
«Από προβλήματα υγείας… άλλο τίποτα. Αυτό που με έχει ταλαιπωρήσει τα τελευταία χρόνια είναι ένα πρόβλημα που έχω με την ινσουλίνη μου, στο οποίο νόμιζα ότι βρήκα τη λύση, αλλά δυστυχώς δεν ίσχυε. Έγινα πειραματόζωο, αλλά δεν λειτούργησε τίποτα. Κανένα φάρμακο, καμία διατροφή, καμία άσκηση… Φυσικά και είναι ένας λόγος που έχω τόσα περιττά κιλά, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Κιλά είχα από παλιά –όπως και το συγκεκριμένο πρόβλημα–, απλώς από κάποια ηλικία και μετά προστέθηκαν περισσότερα, τα οποία και εδραιώθηκαν. Δεν με εμπόδισε βέβαια ποτέ το θέμα των κιλών σε ό,τι ήθελα να κάνω. Το μόνο που μου έχει στοιχίσει είναι ότι δεν μπορώ να κάνω σπορ, που μου αρέσουν πολύ. Εξάλλου στη δική μου περίπτωση τα κιλά δεν στάθηκαν τροχοπέδη στην τηλεόραση. Για μένα μια συμπαθητική φυσιογνωμία στην τηλεόραση παίζει ρόλο. Πρέπει να εκπέμπουν κάτι τα μάτια σου, ο λόγος σου, η αύρα σου κι αυτό τελικά είναι πιο σημαντικό από το τέλειο κορμί. Δεν θα σου πω πως δεν έχω δεχτεί bullying, αλλά δεν αφήνω κάτι τέτοιο να με επηρεάσει. Υπόψη μου λαμβάνω σχόλια από ανθρώπους που σέβομαι και εκτιμώ τη γνώμη τους».
Τι ανασφάλειες έχει;
«Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανασφάλειες, πόσο μάλλον εγώ που μεγάλωσα μόνη μου. Στην πορεία όμως και με τη βοήθεια ψυχολόγου ξεπέρασα πολλές από αυτές. Η μεγαλύτερη ανασφάλειά μου ήταν αν θα τα καταφέρω στη ζωή μου. Πλέον ξέρω ότι τα καταφέρνω. Νιώθω σίγουρη για τον εαυτό μου και στέκομαι στα πόδια μου».
Τα άστρα στη ζωή της
«Η πρώτη αστρολόγος που πήγα όταν ήμουν μικρή ήταν η Βίκυ Παγιατάκη. Οι αστρολόγοι συνήθως δεν πάμε σε συναδέλφους σε επίπεδο ραντεβού. Σίγουρα όμως, όταν κάτι μας απασχολεί, το συζητάμε μαζί τους και ζητάμε μια δεύτερη γνώμη. Δεν μπορείς να είσαι αντικειμενικός με τον εαυτό σου. Τη ζωή μου όμως δεν την καθορίζουν τα άστρα, την καθορίζω εγώ. Θα ελέγξω, για παράδειγμα, αν είναι μια καλή ημέρα για να κάνω ένα ραντεβού, αλλά αν δεν έχω άλλη επιλογή, θα το κάνω, δεν θα το ακυρώσω».
Ακραίες καταστάσεις
«Πριν από αρκετά χρόνια ήρθε στο γραφείο μου μια κοπέλα με βαρύ ψυχικό πρόβλημα, όπως εκ των υστέρων κατάλαβα, που δεν έπρεπε να κάθεται στη δική μου καρέκλα αλλά σε κάποιου άλλου ειδικού. Της είπα πράγματα που δεν ήθελε ή δεν έπρεπε να ακούσει στην κατάσταση που βρισκόταν και μου επιτέθηκε. Εκεί φοβήθηκα ακόμα και για τη ζωή μου. Ζορίστηκα πολύ. Είναι ένα συμβάν που δεν θα ξεχάσω ποτέ».
