Συνέντευξη στο περιοδικό «Like!» παραχώρησε ο Γιάννης Σαββιδάκης και, μεταξύ άλλων, μίλησε για την αποχή του από το τραγούδι, το come back του, εξομολογήθηκε την πικρία που έχει από συναδέλφους του, ενώ αποκάλυψε και το πιο ακραίο πράγμα που το ζητήθηκε να κάνει, το οποίο όμως ο ίδιος αρνήθηκε.
Γιατί αποστασιοποιήθηκες για πέντε ολόκληρα χρόνια από το τραγούδι;
Ήταν καθαρά δική μου η επιλογή να αποστασιοποιηθώ. Μετανιώνω που άφησα για κάποια χρόνια το τραγούδι και ασχολήθηκα με άλλα πράγματα επαγγελματικά. Έπρεπε να λειτουργήσω πιο προσεκτικά, να φροντίσω να μη χάσω επαφή με το χώρο. Δυστυχώς, δεν μπορώ πια να γυρίσω το χρόνο πίσω. Πάντως, κατάθλιψη δεν έπαθα ποτέ επειδή έμεινα εκτός χώρου. Δεν ανήκα στους καλλιτέχνες που ως μοναδικό ενδιαφέρον είχαν το να βρίσκονται στα «φώτα».
Πόσο δύσκολο είναι να επιστρέψεις;
Πάρα πολύ δύσκολο.. Πρέπει να καταβάλλεις τη διπλή δουλειά, το διπλό κόπο. Να σου πω, όμως, κάτι; Μπορεί ο «χώρος» να με ξέχασε, ο κόσμος όμως όχι. Και στη δική μας δουλειά ο κόσμος είναι ο τελικός κριτής, αυτός που θα σε «κρατήσει» πάνω στη σκηνή. Ακόμη και τώρα, στο YFSF, μου έδειξε έμπρακτα τη στήριξή του.
Έχεις κάποια πικρία από συναδέλφους σου;
Καμιά πικρία δεν κρατώ. Ούτε από το τραγούδι ούτε από το «χώρο» ή τους συναδέλφους μου. Βρίσκομαι στη μουσική από τις αρχές του ’90, σχεδόν 24 χρόνια. Να φανταστείς, πρώτα ξεκίνησα εγώ και μετά από ένα χρόνο βγήκε ο Σάκης Ρουβάς. Όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπισα κακές συμπεριφορές, αρρωστημένη ζήλια και φυσικά τον ανταγωνισμό των συναδέλφων, οι οποίοι δεν με αντιμετώπιζαν πάντα με αξιοπρέπεια. Αλλά αυτά είναι μεμονωμένα περιστατικά και δεν αξίζει να τους δίνεις παραπάνω σημασία.
Σου ζητήθηκε ποτέ να κάνεις κάτι ακραίο για να παραμείνεις στο καλλιτεχνικό προσκήνιο;
Ναι, να πουλήσω την προσωπική μου ζωή. Και δεν δέχτηκα ποτέ να το κάνω. Μου ζήτησαν πολλές φορές να βγω φωτογραφίες μαζί με την οικογένειά μου, να πάω να δειπνήσω σε κάποιο μέρος που θα βρίσκονται φωτογράφοι ή να πιω ποτό σε συγκεκριμένο μαγαζί για να διαφημιστώ. Σε αυτή την παγίδα της δημοσιότητας, που ξεπουλάς τα πάντα για να «υπάρχεις», εγώ δεν έπεσα. Δεν κατηγορώ, βέβαια, εκείνους που το κάνουν. Ο καθένας επιλέγει ό,τι τον αντιπροσωπεύει.
Ένιωσες ποτέ να χάνεις το μέτρο;
Το κακό με εμένα ξέρεις ποιο είναι; Το ότι δεν ψωνίστηκα. Αν είχα ψωνιστεί, θα είχα βγάλει πολλά λεφτά, θα έπαιζα συνεχώς στην επικαιρότητα και θα ήμουν «πρώτο όνομα». Είναι σημαντικό να πουλάς σταριλίκι, αν θες να μείνεις στο χώρο της μουσικής. Να έχεις μάνατζερ, να φωτογραφίζεσαι δημόσια, να κάνεις κοσμικές εμφανίσεις. Έτσι παίζεται το «έργο» τώρα πια. Εγώ δεν είχα καμία διάθεση για σταριλίκια και το «πλήρωσα». Προσπαθούσα πάντα να είμαι ακριβοθώρητος, να μην αναλώνομαι. Και αφού δεν το έκανα τόσα χρόνια, γιατί να αλλάξω τώρα;
Δείτε ΕΔΩ τα 20 πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τον Γιώργο Σαμπάνη
