Κατερίνα Γκαγκάκη: Η πρώτη ανάρτηση μετά την παραίτηση – «Βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες μέρες…»

Από τον Faysbook

Μετά τον σάλο που ξέσπασε για τα σχόλια που έγιναν στην εκπομπή “Μεσημέρι με τον Γιώργο Λιάγκα” για την υπόθεση της σεξουαλικής παρενόχλησης της φοιτήτριας στο ΑΠΘ, η Κατερίνα Γκαγκάκη υπέβαλε την παραίτησή της από τον Δήμο Αθηναίων η οποία έγινε δεκτή από τον Κώστα Μπακογιάννη.

Λίγες ώρες μετά η Κατερίνα Γκαγκάκη ανάρτησε στο Instagram μια φωτογραφία φουρτουνιασμένης θάλασσας γράφοντας:

«Advice to my younger self #60: Κοίτα να δεις λοιπόν πώς θα χουν τα πράγματα.
Θα ‘ρθουν κάποιες μέρες που θα ξημερώνουν σκοτάδι.

Βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες. Μέρες, περίοδοι, στιγμές χωρίς κρατήματα, χειρολαβές και ασφάλεια. Κινούμενη άμμος οι σταθερές, κατακάθια καταιγίδας οι πεπατημένες.

Θα τις ξέρεις, θα τις περιμένεις, θα καιροφυλαχτείς. Θα έχεις μάθει άλλωστε μέσα στα χρόνια να ερμηνεύεις τα σημάδια, να διαβάζεις τους οιωνούς, να ανασκουμπώνεσαι, να συγκεντρώνεσαι, να παραμονεύεις.
Θα έχεις μάθει. Ότι μόνο μόνη σου θα αποφασίζεις, μόνο πάνω σου θα ακουμπάς. Μόνο όταν το αξιολογείς η ίδια θα οπισθοχωρείς. Θα έχεις συνηθίσει.

Να μετράς και να μετριέσαι. Να ξεχωρίζεις τους άξιους, τους διάφανους, τους δοτικούς, τους παρόντες. Στα έργα. Στο εδώ, όχι το όταν και το αν. Με τον καιρό θα καταλάβεις. Θα αναγνωρίσεις , θα παραδεχτείς. Ότι θα σαι από αυτές. Που πεισμώνουν. Που επιταχύνουν λαβωμένες. Και θέλουν και διεκδικούν. Χωρίς πλάτες. Δεν ξεχνάνε, περιμένουν.

Που όταν τις πληγώνουν, δίκαια ή άδικα, φωνάζουν από μέσα τους. Πολύ, σπαραχτικά, άγρια. Βουβά. Και αντεπιτίθενται στο χρόνο τους. Μόνες. Με δύναμη, ορμή και πάγο. Με απόσταση και συνέπεια.

Με στοιχεία, αλλά χωρίς απωθημένο. Με συναίσθημα προσώπου αλλά καμία έκφραση ψυχής. Το κατέκτησαν, το τελειοποίησαν. Κι εσύ».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Advice to my younger self #60: Κοίτα να δεις λοιπόν πώς θα χουν τα πράγματα. Θα ρθουν κάποιες μέρες που θα ξημερώνουν σκοτάδι. Βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες. Μέρες, περίοδοι, στιγμές χωρίς κρατήματα, χειρολαβές και ασφάλεια. Κινούμενη άμμος οι σταθερές, κατακάθια καταιγίδας οι πεπατημένες. Θα τις ξέρεις, θα τις περιμένεις, θα καιροφυλαχτείς. Θα έχεις μάθει άλλωστε μέσα στα χρόνια να ερμηνεύεις τα σημάδια, να διαβάζεις τους οιωνούς, να ανασκουμπώνεσαι, να συγκεντρώνεσαι, να παραμονεύεις. Θα έχεις μάθει. Ότι μόνο μόνη σου θα αποφασίζεις, μόνο πάνω σου θα ακουμπάς. Μόνο όταν το αξιολογείς η ίδια θα οπισθοχωρείς. Θα έχεις συνηθίσει. Να μετράς και να μετριέσαι. Να ξεχωρίζεις τους άξιους, τους διάφανους, τους δοτικούς, τους παρόντες. Στα έργα. Στο εδώ, όχι το όταν και το αν. Με τον καιρό θα καταλάβεις. Θα αναγνωρίσεις , θα παραδεχτείς. Ότι θα σαι απο αυτές. Που πεισμώνουν. Που επιταχύνουν λαβωμένες. Και θέλουν και διεκδικούν. Χωρίς πλάτες. Δεν ξεχνάνε, περιμένουν. Που όταν τις πληγώνουν, δίκαια ή άδικα, φωνάζουν από μέσα τους. Πολύ, σπαραχτικά, άγρια. Βουβά. Και αντεπιτίθενται στο χρόνο τους. Μόνες. Με δύναμη, ορμή και πάγο. Με απόσταση και συνέπεια. Με στοιχεία, αλλά χωρίς απωθημένο. Με συναίσθημα προσώπου αλλά καμμία έκφραση ψυχής. Το κατέκτησαν, το τελειοποίησαν. Κι εσύ. #advice #lifequotes #life

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Katerina Gagaki (@gagakia) στις 13 Νοέ, 2019 στις 4:09 μμ PST