Celebrity News
Λευτέρης Ζαμπετάκης: «Πέρασα βαριά κατάθλιψη, έχω μια ροπή προς τη μελαγχολία»
Ο Λευτέρης Ζαμπετάκης, που αυτή τη σεζόν συμμετέχει στη σειρά της ΕΡΤ «Κάνε ότι κοιμάσαι» κάθισε στον καναπέ της εκπομπής «Στούντιο 4» και εξομολογήθηκε ότι στα παιδικά χρόνια του βίωσε bullying από τους συμμαθητές του αλλά κι ότι πέρασε βαριά κατάθλιψη. Το θέατρο υπήρξε μια διέξοδος γα τον ίδιο.
Σχετικά με το bullying που υπέστη, ο Λευτέρης Ζαμπετάκης είπε: «Στο σχολείο δεν χωρούσα πουθενά. Δεν μου άρεσε που έπρεπε να παίξω μπάσκετ, ήθελα να κάνω χορό. Ο πατέρας μου επειδή δεν χόρευε ποτέ, με πήγε και έμαθα παραδοσιακούς χορούς. Έκανα μαθήματα για 10 χρόνια και ήθελα να μπω στο χορευτικό και έφαγα πολύ bullying που ήμουν το μοναδικό αγόρι που χρειαζόταν για να χορέψει ένα τσάμικο και να κάνει μια φιγούρα.
Για αυτό και το “Κάνε ότι κοιμάσαι” είναι τόσο σκληρά επίκαιρο συνδυάζοντας πράγματα που βίωσα και εγώ τότε αλλά και πως τα βιώνουμε και σήμερα. Για μένα, όταν δεν ήμουν σε κάποια παρέα, ήταν πολύ εύκολο να είσαι το εύκολο θύμα για να ασχοληθούν. Τα πάντα υπέστη».
Ακόμα, ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε για την κατάθλιψη που πέρασε και εξήγησε πώς το θέατρο τον βοήθησε να νιώσει καλύτερα: «Η ποιητική μου συλλογή περιγράφει μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Κατάθλιψη, βαριά κατάθλιψη ψάχνοντας όμως πολύ φως. Αναζητούσα εναγωνίως το φως γιατί ήμουν σίγουρος ότι υπήρχε. Προέρχομαι από μια υπέροχη οικογένεια, έχω πάρει πάρα πολλή αγάπη, νιώθω ευλογημένος, έκανα το επάγγελμα που τελικά ήθελα να κάνω.
Ο ψυχίατρος απεφάνθει το εξής όντας τότε νεαρός, “έχετε μια ροπή προς την μελαγχολία εκ γενετής”. Την είχα και την ένιωθα, ναι. Το θέατρο όμως με βοήθησε λίγο να βγω στον κόσμο. Απομονωμόνουν πάρα πολύ, δυσκολεύομουν στο σχολείο πάρα πολύ και έχω πολύ ευαισθησία αν και δεν μου φαίνεται και στους ρόλους».
Διαβάστε ακόμα:
Κολωνός: Τα πρώτα λόγια της μητέρας της 12χρονης μέσα από την φυλακή
Άννα Φόνσου: Ακύρωσε την εμφάνισή της στο «Στούντιο 4» – Τι συμβαίνει με την υγεία της;
Γρηγόρης Αρναούτογλου: «Αυτά που είπα δεν αφορούσαν στον Νίκο Μουτσινά»
