Μπορεί να τις θαυμάζουμε για την απίστευτη σχέση που έχουν μεταξύ τους, καθώς είναι αχώριστε, τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Η Μαρία Ματσούκα μιλώντας στο περιοδικό People εξηγεί πως με την αδερφή της δεν μιλούσαν στα χρόνια της εφηβείας.
Συγκεκριμένα δηλώνει: «Μας χωρίζουν κάποια χρόνια και στη δική μου εφηβεία έκανε εντελώς διαφορετικά πράγματα. Από την άλλη, ήταν ιδιαίτερα αγχωμένη σε ό,τι είχε να κάνει με μένα. Η Δήμητρα ήταν ένα εξαιρετικά ήσυχο παιδί. Στο σχολείο ήταν πάντα απουσιολόγος και η καλύτερη μαθήτρια στην τάξη της. Πέρασε με επιτυχία στην τρίτη δέσμη. Εγώ, πάλι, ήμουν ένα παιδί των αντιθέσεων. Με την ίδια πώρωση που έβλεπα το 21 Jump Street, που ήταν μια σειρά με την αλητεία της Αμερικής, έβλεπα και την πιο γλυκανάλατη σειρά, τα Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς. Ταυτιζόμουν και με τα δύο και θεωρώ ότι και τα δύο αυτά στοιχεία τα έχω μέσα μου. Είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, τον έχω αποδεχτεί και τον έχω αγαπήσει». Για τις δικές της σχολικές επιδόσεις αποκαλύπτει: «Είχα διάσπαση προσοχής. Παρ’ όλα αυτά, οι καθηγητές μου με αγαπούσαν πολύ, έβλεπαν τις δυνατότητες που είχα ως παιδί. Σε πολλά πράγματα ήμουν πιο μπροστά από την εποχή μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως όταν ήμουν 11 χρόνων, ο πατέρας μου μου έδωσε πέντε χιλιάδες δραχμές για τα γενέθλιά μου και πήγα σε ένα δισκοπωλείο στη Γλυφάδα και αγόρασα κασέτες με rave μουσική. Κι αυτό σ’ το λέω γιατί όταν ξεκίνησα με το τραγούδι, δεν ήξερα τίποτα για το συγκεκριμένο χώρο. Η πρώτη φορά που πήγα στα μπουζούκια ήταν ουσιαστικά όταν τραγούδησα» .
Γράφτηκε σε ένα ωδείο έκανε μαθήματα φωνητικής ενώ εξομολογείται: «Εκείνη την περίοδο άκουσα ότι γίνεται μια οντισιόν στα Αστέρια της Γλυφάδας, όπου επρόκειτο να εμφανιστεί ο Πάνος Κιάμος. Εντελώς αυθόρμητα αποφάσισα να πάω. Δεν είχα ξανατραγουδήσει ποτέ πάνω σε σκηνή. Όταν πήγα στην οντισιόν, όλες οι κοπέλες είχαν πάει με τακούνια, έντονο μακιγιάζ και εγώ φορούσα ένα τζιν, από πάνω ένα φανελάκι και τα αθλητικά μου. Τραγούδησα τις “Αναπάντητες κλήσεις” και με πήραν». Στο συγκεκριμένο σχήμα έμεινε για δύο χρόνια, ενώ έχει να θυμάται τα καλύτερα από τη συνεργασία της με τον Κιάμο. «Αυτό που μου έχει μείνει είναι η καλοσύνη του Πάνου και η αγάπη που μου έδειξε. Το κλίμα ήταν οικογενειακό και ιδιαίτερα προστατευμένο. Όσα χρόνια ασχολήθηκα με το τραγούδι, προσπαθούσα πάντα να βελτιώνομαι. Δεν θεωρώ πως ήμουν ταλέντο στο τραγούδι, αλλά το προσπάθησα και είχα μια αξιοπρεπή παρουσία. Όμως, δεν είχα πάθος με αυτό».
Τι συνέβη όμως στη συνέχεια;
«Με την πάροδο των χρόνων, ήθελα να βρω κάτι που πραγματικά μου ταιριάζει. Το να είμαι στο χώρο των μπουζουκιών δεν ήταν κάτι που ονειρευόμουν, δεν μου ταίριαζε και θέλησα να φύγω. Σταμάτησα συνειδητά. Είχα πει μέσα μου πως όταν γίνω τριάντα, θα σταματήσω. Και αυτό έκανα»
