Ρίκα Διαλυνά: «Είδα στην πόρτα ένα σημείωμα της αδερφής μου που έγραφε ότι “η μαμά μας πέθανε”»

Από τον Φραγκίσκος Βιδάλης

Η Ρίκα Διαλυνά παραχώρησε μια συγκινητική και ειλικρινή συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Η αγαπημένη ηθοποιός αναφέρθηκε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, στην προσωπική της διαχείριση του πόνου και της απώλειας των αγαπημένων προσώπων της, αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη πλευρά της και τις δύσκολες στιγμές που έχει περάσει.

Έχετε χάσει τους άντρες με τους οποίους είχατε παντρευτεί ο πόνος της απώλειας μαλακώνει με το πέρασμα του χρόνου;

Έχω χάσει και τον πρώτο και τον δεύτερο άντρα μου. Είναι ένας πόνος που κρατάει πάρα πολύ. Και με τους δυο ήμουν πάρα πολύ κοντά, ήμουν τυχερή που παντρεύτηκα δυο ανθρώπους που ήταν πραγματικά αξιόλογοι. Τα πρώτα χρόνια μετά τον θάνατό τους ήμουν σε τραγική κατάσταση, τώρα έχω κάπως συνειδητοποιήσει τον χαμό τους.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας;

Όταν ήμουν στην Γερμανία και γύριζα μια ταινία, με ειδοποίησαν ότι ο πατέρας μου είναι ετοιμοθάνατος. Ήταν Σαββατοκύριακο, το είπα στην εταιρεία παραγωγής, με άφησαν να φύγω αλλά μου είπαν τη Δευτέρα να είμαι πίσω, γιατί είχαμε γύρισμα. Είδα τον πατέρα μου, τον φίλησα και ήξερα ότι δεν θα τον ξαναδώ. Όταν γύρισα στην Γερμανία, με περίμεναν εφτά φέρετρα στο αεροδρόμιο για τις ανάγκες του γυρίσματος.

Ήμουν ράκος, και σφιγγόμουν για να μην κλάψω. Έσφιγγα τόσο πολύ τα χέρια μου που μου είχαν βάλει λευκοπλάστ γιατί έτρεχε το αίμα. Επίσης σε μια πρεμιέρα στην Αθήνα, η μαμά μου ήταν άρρωστη και είχα ξεχάσει ένα ρούχο στο σπίτι. Όταν πήγα να το πάρω, είδα στην πόρτα ένα σημείωμα της αδερφής μου που έγραφε ότι «η μαμά μας πέθανε». Μετά το θέατρο πήγα στο νοσοκομείο και είδα άδειο το κρεβάτι της μητέρας μου και συνειδητοποίησα ότι είχε πεθάνει. Τότε άρχισα να κλαίω με λυγμούς στον δρόμο και κάτι αλήτες με πέρασαν για ιερόδουλη.

Διαβάστε ακόμα:

Ναταλία Γερμανού: Τα πρώτα λόγια μετά το χειρουργείο -«Είμαι ευγνώμων που το αντιμετώπισα εγκαίρως»

Δημήτρης Πετρόπουλος: «Θέλει ηρωισμό να μιλήσεις για τον καρκίνο; Τόσα χρόνια μετά, πάντως, εγώ ζω»

Γιάννης Ποιμενίδης: «Η δημοσιότητα δεν μου έχει προκαλέσει ποτέ πρόβλημα ή αρνητικές σκέψεις»