Η όμορφη παρουσιάστρια πλέει σε πελάγη ευτυχίας καθώς περιμένει να κρατήσει στην αγκαλιά της το τρίτο της μωράκι, καρπό του έρωτά της με τον Θέμη Σοφό. Η Σταματίνα Τσιμτσιλή διανύει τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης της και μιλάει στο People για την απόφασή τους να μεγαλώσουν την οικογένειά τους αλλά και για το πως ανακοίνωσε στο σύζυγό της τα ευχάριστα!
Πώς το ανακοίνωσες στον Θέμη;
Δεν έγινε κάτι το αξιομνημόνευτο. Συζητήσαμε πριν από το καλοκαίρι και είδαμε πως ήμασταν έτοιμοι για ένα παιδάκι. Στο τέλος Ιουλίου είχα μερικές ημέρες καθυστέρηση, αλλά τελικά δεν ήμουν έγκυος. Την επόμενη φορά που μου συνέβη, έκανα το τεστ, βγήκε θετικό και απλά το ανακοίνωσα στον Θέμη.
Και έτσι ξεκίνησε το όνειρο του Θέμη για το γιο…
Θέλουμε ένα γερό παιδάκι. Θεωρώ ύβρη στις ημέρες μας το να έχουμε προτιμήσεις. Αλλά αν ρωτάς αν κάπου μέσα μου θα ήθελα ένα αγοράκι, ναι, θα το θέλαμε και οι δύο. Βέβαια, δεν είναι κάτι που θα διαταράξει την ψυχολογία και τα όνειρά μας, που είναι μια μεγάλη οικογένεια.
Οι μικρές τι λένε για αυτό;
Θέλουν κοριτσάκι. Ήδη σχεδιάζουν πως θα το πηγαίνουν βόλτα με το καροτσάκι, θα το ντύνουν με ροζ φορμάκια, θα το ταΐζουν με τα ψεύτικα παιχνίδια τους… Τα κοριτσάκια σε αυτή την ηλικία παίζουν τις «μικρές μαμάδες».
Τον Θέμη τον «τρέχεις»;
Σε αυτή την εγκυμοσύνη όχι. Συνέπεσαν οι πρώτοι μήνες, που ήμουν πιο δύσκολα, με την τελική ευθεία για το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Αν τον έβλεπα, θα τον «έτρεχα» περισσότερο… Οπότε του το χρωστάω, θα του το κάνω το τελευταίο τρίμηνο. (γέλια)
Ο Θέμης θα συνεχίσει με την Κίνηση Εργατικών στην οποία ηγείται;
Φυσικά. Για πρώτη απόπειρα και χωρίς κομματικό χρίσμα, πήγε εξαιρετικά καλά. Εξέλεξε δύο συμβούλους και είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Αν καταφέρει να υλοποιήσει και κάποιες από τις εξαγγελίες των Εργατικών, θα είναι μεγάλη νίκη. Είναι έτοιμος για συνεργασίες προς το σκοπό αυτό και με τον πρόεδρο του συλλόγου, τον Δημήτρη Βερβεσό. Όταν μου ανακοίνωσε την κάθοδο στις εκλογές του συλλόγου, ήμουν αρνητική, αφού ήδη δεν διέθετε ελεύθερο χρόνο. Θέλει να συνεχίσει την ιστορία του γραφείου του, που το ίδρυσε ο παππούς του και το εδραίωσε ο πατέρας του. Μου είπε «είμαι είκοσι πέντε χρόνια στα δικαστήρια. Γιατί να μη βοηθήσω; Αφού μπορώ και γνωρίζω». Κάπου εκεί έκανα πίσω.
