Μαμά-Παιδί

10+1 Μύθοι για τη Δυσλεξία

Η Δυσλεξία είναι συνήθως κληρονομική. Υπολογίζεται ότι περίπου το 1-3% του συνολικού πληθυσμού εμφανίζει δυσλεξία, ενώ το ποσοστό των παιδιών σχολικής ηλικίας που εμφανίζει μαθησιακές δυσκολίες, χωρίς να έχουν δυσλεξία υπολογίζεται στο 20-25%. Πολλά από αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν την επικριτική συμπεριφορά των γονιών τους και των εκπαιδευτικών τους, οι οποίοι δεν μπορούν να αντιληφθούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Η Δυσλεξία έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των ειδικών, δημιουργώντας πλήθος μύθων γύρω από αυτήν:

Μύθος 1ος: Ένα παιδί που δυσκολεύεται στην ανάγνωση και τη γραφή στην αρχή της φοίτησης του στο Δημοτικό σχολείο έχει Δυσλεξία.

Κάθε μικρή επιβράδυνση ή δυσκολία στην εκμάθηση της ανάγνωσης και της γραφής στις πρώτες δύο τάξεις του Δημοτικού, δε σημαίνει οπωσδήποτε Δυσλεξία. Αντίθετα, είναι αρκετά συχνές και τις περισσότερες φορές παροδικές τέτοιου είδους δυσκολίες και βελτιώνονται με την κατάλληλη εκπαιδευτική προσέγγιση.

Μύθος 2ος: Η Δυσλεξία σχετίζεται με τη χαμηλή νοημοσύνη.

Ακόμη και σήμερα, υπάρχει η αντίληψη ότι οι δυσλεξικοί άνθρωποι έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης από το μέσο όρο. Αντιθέτως, δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ Δυσλεξίας και νοημοσύνης. Εξάλλου, υπήρξαν και υπάρχουν πολλές διάσημες προσωπικότητες με Δυσλεξία και ιδιαίτερα υψηλό δείκτη νοημοσύνης, όπως ο Albert Einstein, ο Charles Schwab, ο Thomas Edison και πολλοί άλλοι.

Μύθος 3ος: Η Δυσλεξία εμφανίζεται μόνο στα αγόρια.

Αναλογικά τα αγόρια με Δυσλεξία είναι 4 φορές περισσότερα από τα κορίτσια. Η διαφορά όμως οφείλεται στο γεγονός ότι στα αγόρια οι ενδείξεις Δυσλεξίας εντοπίζονται ευκολότερα, γιατί τις περισσότερες φορές συνδυάζονται με διάσπαση προσοχής ή/και υπερκινητικότητα. Αντιθέτως, στα κορίτσια μπορεί να υπάρχει δυσκολία στην ανάγνωση και τη γραφή, επειδή όμως η γενικότερη συμπεριφορά είναι φυσιολογική δεν εντοπίζονται συμπτώματα Δυσλεξίας.

Μύθος 4ος: Τα συμπτώματα της Δυσλεξίας υποχωρούν με τον καιρό από μόνα τους,

Δυστυχώς, αυτός είναι άλλος ένας μύθος. Το δυσλεξικό άτομο αναπτύσσει κάποιες αντισταθμιστικές τεχνικές αντιμετώπισης των δυσκολιών του, ώστε να βελτιώσει την καθημερινότητα του. Έτσι, βλέποντας μια σχετική βελτίωση θεωρείται ότι η δυσκολία έχει αντιμετωπιστεί, στην πραγματικότητα όμως εξακολουθεί να πορεύεται με αυτό. Η Δυσλεξία δεν εμφανίζεται ούτε εξαφανίζεται ξαφνικά, υπάρχει στο παιδί και εμφανίζεται κατά την ένταξή του στο σχολείο, όταν το παιδί εκτίθεται για πρώτη φορά σε γραπτό λόγο.

Μύθος 5ος: Είναι τεμπέλης και όχι δυσλεξικός.

Σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται η Δυσλεξία με την τεμπελιά. Ο εγκέφαλος των δυσλεξικών παιδιών εργάζεται 5 φορές εντονότερα απ’ ότι των άλλων παιδιών, έτσι εξαντλούνται και απογοητεύονται ευκολότερα, εγκαταλείποντας ό,τι κάνουν. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ένα δυσλεξικό παιδί θα δώσει την εντύπωση ότι τεμπελιάζει.

Μύθος 6ος: Η αριστεροχειρία αποτελεί ένδειξη Δυσλεξίας.

Η συσχέτιση αυτή αναφέρεται στην κυριαρχία του δεξιού ημισφαιρίου και στον προορισμό του για συγκεκριμένες νοητικές λειτουργίες. Αν και πολλοί από τους δυσλεκτικούς είναι αριστερόχειρες, αυτό δε σημαίνει ότι η αριστεροχειρία προκαλεί δυσλεξία, ούτε είναι βέβαιο ότι ένα αριστερόχειρο παιδί θα παρουσιάσει δυσλεξία.   Δεν υπάρχουν μελέτες που υποδεικνύουν κάποια σχέση ανάμεσα στην αριστεροχειρία και τη δυσλεξία. Είναι λάθος, λοιπόν, να συνδέεται η αριστεροχειρία  με οποιουδήποτε τύπου μαθησιακή δυσκολία. Το αριστερόχειρο παιδί είναι μόνο ένα παιδί που γράφει με το αριστερό του χέρι. Ιδιαίτερα βοηθητικό θα ήταν να ενθαρρύνουμε την επιλογή του παιδιού και όχι να προσπαθούμε να αντιστρέψουμε τη φυσική του τάση. Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε στο παιδί να τοποθετεί το χέρι του στη σωστή θέση, να στρέφει τον καρπό και να κρατά το μολύβι έτσι ώστε να μπορεί να ελέγχει ό,τι έχει γράψει.
 
Μύθος 7ος: Η καθρεπτική γραφή και η αντιστροφή γραμμάτων αποτελούν σημάδια Δυσλεξίας.

Τα συμπτώματα της Δυσλεξίας ποικίλλουν. Η σύγχυση στην κατεύθυνση των γραμμάτων και αριθμών και η αντιστροφή γραμμάτων αποτελεί σημάδι Δυσλεξίας. Όμως, δεν αποκλείεται σύγχυση αυτή να εμφανιστεί και στο γραπτό ενός παιδιού στα πρώτα στάδια εκμάθησης του γραπτού λόγου και των συμβόλων αυτού. Το παιδί χρειάζεται χρόνο για να αφομοιώσει τα σύμβολα και να τα αυτοματοποιήσει, ας μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα!

Μύθος 8ος: Τα παιδιά «μαθαίνουν να διαβάζουν διαβάζοντας».

Εάν αυτό ίσχυε, τότε κάθε παιδί θα ήταν σε θέση να διαβάσει. Το να δίνουμε βιβλία σε παιδιά που δεν έχουν κατακτήσει την αναγνωστική ικανότητα είναι ανώφελο και ιδιαίτερα καταστροφικό για την αυτοεκτίμηση και την ψυχολογία τους, αφού τα αναγκάζουμε να επιδεικνύουν δημόσια την όποια δυσκολία τους.

Μύθος 9ος: Δεν υπάρχει «θεραπεία» για τη Δυσλεξία.

Η Δυσλεξία είναι μια χρόνια νευρολογική διαταραχή και δεν θεραπεύεται. Δηλαδή, το δυσλεξικό παιδί θα εξελιχθεί σε δυσλεξικό ενήλικα. Αυτό δε σημαίνει ότι ένα παιδί που έχει διαγνωστεί με Δυσλεξία νοσεί.. Με τη σωστή θεραπευτική προσέγγιση και  την εφαρμογή ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, οι ικανότητες δυσλεξικών παιδιών βελτιώνονται στους τομείς που παρουσιάζονται τα ελλείμματα..  Γι αυτό καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη των δυσλεξικών ατόμων είναι η έγκαιρη αντιμετώπιση της.

Μύθος 10ος: Τα περισσότερα παιδιά με χαμηλή σχολική επίδοση έχουν Δυσλεξία.

Σχετικά με τη χαμηλή σχολική επίδοση, οι γονείς θα πρέπει αρχικά να κατανοήσουν την αιτία αυτής και να μην βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα. Η ενθάρρυνση και οι ρεαλιστικές απαιτήσεις είναι πολύ βοηθητικές. Τέλος, για την αξιολόγηση της κατάστασης μπορούν να απευθυνθούν σε ειδικούς επιστήμονες.

Αυτό το γνωρίζατε;

Μπορεί η Δυσλεξία να δημιουργεί δυσκολίες στα παιδιά ως μαθητές, όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις δυσλεξικών που διαπρέπουν σε έναν τομέα. Αν νομίζετε ότι η Δυσλεξία θα σταθεί εμπόδιο στην εξέλιξη διαφόρων τομέων στη ζωή του παιδιού σας, καθώς και στη μετέπειτα επαγγελματική πορεία του παιδιού σας, σας παραθέτω  μερικά παραδείγματα διάσημων προσωπικοτήτων με Δυσλεξία…

Thomas Edison, Albert Einstein, Walt Disney, Hans Christian Andersen, Leonardo da Vinci ,Winston Churchill, Marlon Brando, Cher, George Washington, Charles Darwin, Agatha Christie, Anthony Hopkins, Tom Cruise, Jeremy, Pablo Picasso, Orlando Bloom, Steve Jobs, Salma Hayek,  Nelson Rockefeller, Keira Knightley,  Duncan Goodhew, Henry Ford,  Alexander Graham Bell, Magic Johnson,  Noel Gallagher,  Gustave Flaubert , John Lennon,  General George Patton,  Tracey Gold,  Mohammad Ali,  Steven Spielberg,  William Hewlett, Patrick Dempsey, George Burns, Lewis Carroll, Richard Branson, Scott Adams,  Eddie Izzard , Susan Hampshire,  Whoopi Goldberg, Richard Ford,  Michael Faraday, Eric Bruno Borgman, Thomas Jefferson, John F. Kennedy,  Steve Redgrave,  Oliver Reed,  Woodrow Wilson, Jackie Stewart, George Washington, Thomas J. Watson, Jr Henry Winkler, Babe Ruthi και πολλοί άλλοι…

Διάβασε ακόμα: Aδυναμία συγκέντρωσης στο σχολείο: Τι μπορεί να αλλάξει;