Γεννήθηκα το 1979 και ήμουν από τα τυχερά παιδιά που ξεκίναγαν οι διακοπές μου με το κλείσιμο των σχολειών και επιστροφή πολλές φορές και μετά τον αγιασμό! Παραθερίζαμε σε ένα κτήμα -ελαιώνα πάνω στη θάλασσα και ο πολιτισμός ήταν 7 χλμ. μακριά.
Για τηλέφωνο πηγαίναμε με τα πόδια και πληρώναμε το μοναδικό κάτοχο τηλεφώνου ενώ παγωτά τρώγαμε όταν επισκεπτόμασταν την οικογενειακή ταβέρνα κάποια λίγα χιλιόμετρα μακριά.
Δεν είμαι και δεινόσαυρος όμως αυτά φαντάζουν πάρα πολύ μακρινά. Και όμως δε μας έφτανε η μέρα και πάντα βρίσκαμε κάτι να κάνουμε με τα λιγοστά που είχαμε. Σήμερα τα παιδιά παίρνουν παραμάσχαλα το τάμπλετ και λένε ασταμάτητα βαριέμαι και δεν ξέρω τι να κάνω.
Έδω εμείς οι παλαιότεροι θα δώσουμε τα φώτα μας γιατί σας έχω άπειρες δραστηριότητες που κάναμε παιδιά στις διακοπές μας και γεμίζαμε πραγματικά ευχάριστα την ώρα μας.
Δείτε πώς περνάγαμε τις διακοπές μας όταν δεν είχαμε κινητό και τάμπλετ:
Αρχικά εννοείται ποδήλατα όπου κάναμε βόλτες, στήναμε αγώνες και το καλύτερο μας παίρναμε φόρα και κατεβαίναμε τη μεγάλη κατηφόρα. Ναι ξέρω σήμερα έχουν ηλεκτρικό πατίνι αλλά σαν το παραδοσιακό ποδήλατο τίποτα.
Δυο μπάνια την ημέρα το γιατρό τον κάνουν πέρα. Μάσκες για να πιάσουμε κοχύλια, απόχη για καβούρια, μάζεμα πετρών που μετά τις περνάγαμε με βερνίκι, μάζεμα πλακέ λευκών πετρών για να τις χρωματίσουμε με χρώματα, ήταν μονάχα μερικές από τις ασχολίες μας, στις διακοπές, στη θάλασσα.
Η αναζήτηση φυσικά των θαλάσσιων πλασμάτων δε σταμάταγε τη μέρα γιατί όταν δεν είχε φεγγάρι πηγαίναμε για πυριά δηλαδή με λάμπες στα βράχια για να δούμε καβούρια κτλ. Όταν πια μεγαλώσαμε τα πυριά αντικαταστάθηκαν από τα beach parties.
Άμα δεν κάναμε μπάνιο το απόγευμα παίζαμε με νεροπίστολα, φτιάχναμε σπιτάκια σε δέντρα ή κάναμε μαγαζάκια όπου ο καθένας έστηνε την πραμάτεια του. Άλλος έφτιαχνε μπουκέτα με αγριολούλουδα, άλλος «πούλαγε» πέτρες από τη θάλασσα, άλλος κοχύλια.
Το αγαπημένο μας όμως που το στήναμε με περισσό ζήλο ήταν το κυνήγι του θησαυρού. Και να σου χαρτάκια και βέλη και εργατοώρες προετοιμασίας.
Επίσης οργανώναμε εκδρομές που φέρναμε σνακς και τη μια ήταν να πάμε σε μια άλλη παραλία με τα πόδια με αντίξοες εννοείται συνθήκες π.χ. να περάσουμε βράχια ή να πάμε στο βουνό που βλέπαμε στον Προφήτη Ηλία που ποτέ δε φτάσαμε καθώς με το πρώτο φίδι που ´δαμε φύγαμε τρέχοντας.
Τώρα πως μας είχαν εμπιστοσύνη και μας άφηναν οι γονείς μας είναι άλλη κουβέντα γιατί μέχρι φωτιά ανάβαμε και επειδή είχαμε σχεση με Αμερική τρώγαμε marshmallows ή ψήναμε καλαμπόκια.
Στο σπίτι, ειδικότερα τα πρωινά μιας και ξυπνάγαμε νωρίς άλλοτε θα κάναμε τα επαναληπτικά βιβλία, ή θα ζωγραφίζαμε τα Μίκυ Μαους δηλαδή τα κόμικς. Τότε δεν υπήρχαν τα τόσα τυπωμένα σχέδια οπότε οι ασπρόμαυρες σελίδες των κόμικς ήταν τέλειες για ζωγραφική.
Κόβαμε επίσης χαρτάκια έτσι το λέγαμε. Δηλαδή από περιοδικά μαζεύαμε π.χ. φαγητά, προϊόντα ομορφιάς κτλ. Και δωστου κόψιμο…Τώρα τί τα κάναμε θα σας γελάσω.
Μπορώ να γράψω και άλλα τόσα που κάναμε με αποκορύφωμα ότι όλο το χειμώνα σχεδιάζαμε εγώ, η αδερφή μου και η ξαδέρφη μας η Κατερίνα τη disco μας όπου ήταν ένα συνοθύλευμα disco, τσίρκο, παράσταση ενόργανης γυμναστικής και catering party.
Με είσοδο φυσικά και καλεσμένη όλη τη γειτονιά. Που είχαμε φτιάξει και αφίσες και γράφαμε που ξέρεις μπορεί να είναι και ο Michael Jackson εκεί (Χαχαχαχα).
Θέλω να πω ότι πραγματικά το μυαλό μας δούλευε ασταμάτητα για το πως θα περάσουμε ωραία γιατί δεν είχαμε το απόλυτο τίποτα από υλικά αγαθά ούτε μασημένη τροφή όπως είναι η εικόνα στο τάμπλετ.
Τηλεόραση δε θυμάμαι από πότε είχαμε αλλά ειλικρινά δε νομίζω ποτέ να την ανοίξαμε στις διακοπές μας. Αντιθέτως οι κασσέτες έπαιζαν ασταμάτητα και τις κάναμε και μπρος πίσω για να γράψουμε τα λόγια. Τότε δεν είχαμε έτοιμα τα lyrics οπότε ό,τι πιάναμε με τα κουτσά στραβά αγγλικά μας.
Πάντως τα βράδια πολλές φορές και στρωματσάδα ακούγαμε ασταμάτητα τα περιβόητα blues και κάναμε σχέδια για την επόμενη μέρα.
Νομίζω ότι πρέπει να δείξουμε στα παιδιά μας τον τρόπο, να τα σπρώξουμε λίγο και μετά η φαντασία τους θα οργιάσει. Με λίγη εμπιστοσύνη και θέληση όλα γίνονται και έτσι σίγουρα θα περάσουν τις ωραιότερες διακοπές της ζωής τους!
Μια ματιά ακόμα παρακάτω:
