Η πρώτη έννοια όλων των γονιών πιστεύω είναι να έχουν ευτυχισμένα παιδιά που θα γίνουν ολοκληρωμένοι ενήλικες ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν όλα τα όνειρα τους. Υπάρχει πάντα όμως και η σκέψη πως θα κάνουμε παιδιά με ενσυναίσθηση, με σεβασμό προς το περιβάλλον, παιδιά με έγνοια να χτίσουν έναν καλύτερο κόσμο.
Το γνωστό παράδειγμα προς μίμηση ισχύει φυσικά και εδώ. Δηλαδή εμείς οι γονείς θα φυτέψουμε αυτό το μικρό σποράκι που θα ανθίσει στο μέλλον. Δεν αρκεί απλά να τα λέμε πρέπει να τα πράττουμε και να κάνουμε διάλογο με τα παιδιά μας. Έτσι χτίζεται σχέση εμπιστοσύνης. Μου λες κάτι και το εννοείς γιατί το βλέπω αυτό και κάνεις.
Αλλά ποιες είναι αυτές οι μικρές πράξεις που θα κάνουν τη διαφορά;
Είναι τόσο απλά, σχεδόν κουτά που όμως λειτουργούν και σας τα γράφω όχι φυσικά σαν ειδικός αλλά επειδή αυτά με έμαθε η μαμά μου και μου έμειναν μέχρι τώρα που θα τα κάνω με τη σειρά στο δικό μου παιδί.
Αρχικά η δύναμη του να προσφέρεις. Πάντα θυμάμαι να είμαστε από τα πρώτα παιδιά στο σχολείο που θα δίναμε πράγματα για το ορφανοτροφείο, που θα πηγαίναμε φαγητό στους φτωχούς στη γειτονιά, που θα έδινε η μαμά μου στο δοσατζή το μπουκάλι με το λάδι γιατί μωρέ φτωχός άνθρωπος είναι και μας δε θα μας λείψει.
Δε θα ξεχάσω ποτέ σε ένα ιδιαίτερο που έκανα πολλά χρόνια το παιδάκι κάθε φορά που διοργάνωνε το σχολείο του κάτι τύπου έρανο μου έλεγε «το λέω σε σένα που είσαι καλή και πάντα δίνεις», διότι μεγάλωνε σε ένα σπίτι που οι γονείς ήταν τρομερά δύσπιστοι απέναντι σε όλα αυτά και δεν έδιναν ποτέ τίποτα.
Είναι ό,τι πιο όμορφο να είσαι δοτικός, γενναιόδωρος και ευγνώμων γι’ αυτά που έχεις και είναι σπουδαίες αρετές που σε κάνουν πραγματικό άνθρωπο. Αυτά και η ευγένεια που πάντα ανοίγει πόρτες.
Μια μικρούλα πράξη αγάπης είναι π.χ. το χειμώνα το να βγεις έξω στο μπαλκόνι και να ρίξεις στα πουλάκια λίγο ψωμάκι. Πέρα που το παιδί θα το δει σαν παιχνίδι, δείχνεις πως νοιάζεσαι και συνυπάρχεις αρμονικά με τα υπόλοιπα πλάσματα.
Το να μην πετάμε κάτω σκουπίδια είναι αυτονόητο αντ´ αυτού μπορούμε να κάνουμε ιεροτελεστία και να κρατάμε σπόρους και κουκούτσια από τα διάφορα φρούτα που τρώμε και να γίνουν αυτά τα πολύτιμα «σκουπίδια» μας. Έτσι σε μια βόλτα, σε μια εκδρομή μπορούμε να πετάξουμε τα σποράκια και ίσως βρουν το δρόμο τους και ριζώσουν.
Η επίσκεψη σε ένα καταφύγιο ζώων είναι επίσης σημαντική. Μην πάτε στο ζωολογικό κήπο που τα ζώα ζουν σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Πηγαίνετε σε ένα καταφύγιο ζώων ακόμα και αν δε θέλετε να πάρετε ένα ζωάκι. Πάρτε τροφές ή κάτι άλλο χρήσιμο και εξηγείστε στα παιδιά σας πως και γιατί βρέθηκαν εκεί τα ζωάκια.
Τέλος προσπαθήστε να μιλήσετε στα παιδιά σας για τη διαφορετικότητα. Φέρτε τα σε επαφή με παιδιά με ειδικές ανάγκες, μιλήστε για τις διαφορετικές οικογένειες. Μια καλή ευκαιρία τώρα τα Χριστούγεννα είναι μια επίσκεψη σε ένα bazaar που τα έσοδα πάνε για καλό σκοπό.
Της Κωνσταντίνας ο πρώτος της φίλος είναι ο Φίλιππος, ένα αγοράκι με σύνδρομο down. Είναι ακόμα μωρά και φυσικά συνυπάρχουν τέλεια δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιδί μου δε θα παραξενεύεται μπρος το «διαφορετικό».
Ας σπείρουμε παντού αγάπη και θα θερίσουμε μόνο ευτυχία!
Μια ματιά ακόμα:
Ιδέες για να ξεκολλήσει το παιδί σου από την τηλεόραση!
