Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατάκτηση για έναν γονιό να μεγαλώνει ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση. Μια εξαιρετική, δύσκολη και απαιτητική αποστολή που όμως είναι το κλειδί στη μετέπειτα ευτυχία και επιτυχία του παιδιού που θα γίνει ενήλικας. Και αυτό γιατί αυτοπεποίθηση σημαίνει ότι πιστεύω και αγαπώ τον εαυτό μου, βάζω στόχους και προσπαθώ να τους πραγματοποιήσω και εν τέλει είμαι ευτυχισμένος με αυτά που εχω και με αυτά που επιθυμώ να κατακτήσω.
Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές όμως καθημερινές πράξεις και λόγια ενισχύουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού και βοηθούν καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Ας αρχίσουμε με το δεδομένο ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό. Αγαπάμε και δεχόμαστε το παιδί μας έτσι όπως είναι. Δεν κάνουμε συγκρίσεις με τ´άλλα παιδιά και δεν τα πιέζουμε για στόχους που απλά ικανοποιούν το δικό μας εγώ. Φυσικά και θα πρέπει να βάζει στόχους, να κοπιάζει γι ‘αυτους αλλά είναι σημαντικό να τονίζουμε ότι δε μετρά το αποτέλεσμα αλλά η πορεία.
Αυτό έρχεται με τη συνεχόμενη επιβράβευση και όχι μόνο όταν τα καταφέρνει σε κάτι. Ούτε ο υπερβολικός έπαινος έχει θετικά αποτελέσματα, ούτε η αυστηρή κριτική. Σε όλα χρειάζεται μέτρο, άλλωστε και από τα λάθη μαθαίνουμε.
Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές οπότε είμαστε ο καθρέφτης τους. Αν βλέπουν συνεχώς συμπεριφορές ματαίωσης και απογοήτευσης, αν εκφράζουμε δυσαρέσκεια ότι όλοι μας εκμεταλλεύονται τότε και το παιδί θα αναπτύξει αντίστοιχα συναισθήματα και θα επιτρέψει τέτοιες συμπεριφορές.
Ένα άλλο που κάνουμε πολύ συχνά είναι να υπερπροστατεύουμε τα παιδιά μας, να τα δικαιολογούμε και φυσικά να προλαβαίνουμε τα πάντα. Το βλέπω και γω με το μικρό μου που τρέχω από πίσω σαν ουρά μην πέσει, που εξηγώ αναλυτικά πως να παίξει το παιχνίδι και αλλά τετοια. Λάθος! Ας αφήσουμε τα παιδιά να πάρουν πρωτοβουλίες, ας τους αναθέσουμε δουλειές σπιτιού, ας τα εμπιστευτούμε και προπάντων ας τα ακούσουμε τι έχουν να μας πουν.
Τέλος οι ειλικρινείς συζητήσεις, ο διάλογος, η εμπιστοσύνη που χτίζονται στους κόλπους της οικογένειας είναι σημαντικές για την τόνωση της αυτοπεποίθησης. Προτρέψτε τα να μιλούν ανοιχτά για το πως νιώθουν. Μια ωραία ασκηση είναι να καθιερώσετε στο βραδινό φαγητό που πιθανότατα είναι παρούσα όλη η οικογένεια κάθε μέλος να μοιράζεται μια καλή και μια ασχημη στιγμή από την ημέρα του.
Η πίστη στον εαυτό του και στις ικανότητες του ακόμα και η αναγνώριση των αδυναμιών του είναι αυτός ο μαγικός μοχλός που θα κινητοποιήσει το παιδί για νέες προκλήσεις, για επιτυχίες, για αποτυχίες αλλά κυρίως για την αίσθηση της πληρότητας και άρα της ευτυχίας!
Μια ματιά ακόμα:
8+1 τέλειες προτάσεις για αξέχαστα Χριστούγεννα με τα παιδιά σας!
