Μόδα
Περικλής Κονδυλάτος: Μιλάει αποκλειστικά στο Faysbook.gr για τη μόδα, τη ζωή και το Survivor
Ο Περικλής Κονδυλάτος είναι ένας άνθρωπος που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητος τόσο για το ταλέντο του όσο και για την προσωπικότητά του. Μιλάει πάντα ανοιχτά, πάντα με ειλικρίνια, και μας εκπλήσσει με τις απαντήσεις που δίνει σε κάθε του συνέντεξη. Είχα τη χαρά να τον γνωρίσω από κοντά στο προσωπικό του ατελιέ που είναι σίγουρα ένας πολύ ξεχωριστός χώρος γεμάτος με υπέροχες δημιουργίες. Έφτασα εκεί το μεσημέρι μιας Πέμπτης και είχα τον χρόνο να περιηγηθώ στο ατελιέ, να φορέσω τα κοσμήματά του (δεν άφησα ούτε ένα χωρίς να το δοκιμάσω) και να συζητήσω μαζί του για τη μόδα, τη ζωή και το Survivor.
Με ποιο αντικείμενο είχες ασχοληθεί πριν την κατασκευή κοσμημάτων;
Ασχολήθηκα με τις καλές τέχνες, από μικρός ζωγράφιζα, και είχα πάρει μια πορεία σαν να ήταν δεδομένο ότι θα ασχολούμουν με τα εικαστικά. Έκανα μαθήματα ζωγραφικής καθώς είχα δείξει ότι είχα ένα ιδιαίτερο ταλέντο και η καριέρα που νόμιζα ότι θα έκανα ήταν εκθέσεις σε gallery και ότι θα είχα αυτή την πορεία στη ζωή μου. Κάτι το οποίο ακολούθησα με πάρα πολύ πόνο, δάκρυ και κόπο μέχρι τα 29 μου που γνώρισα τον Βασίλη Ζούλια.
Τι συνέβη τότε στην επαγγελματική σου πορεία ως καλλιτέχνης;
Από εκεί και πέρα δεν το παράτησα αλλά επειδή έφτιαχνα κοσμήματα για πλάκα για εμένα, είπα ας το κάνω παράλληλα για λίγο αφού μου το ζητάει ο Βασίλης, και το όνειρό μου θα το κάνω και αυτό παράλληλα. Τελικά όμως αυτός ο χώρος με απορρόφησε πάρα πολύ διότι όπως έχω πει σε συνεντεύξεις μου, και ο μόνος λόγος που το λέω είναι επειδή έχω υπάρξει ένας άνθρωπος που είχε μεγάλη αγωνία να τα καταφέρει στο αντικείμενό του, η ευημερία μας δεν μπορεί να καθοριστεί από το εγώ μας δηλαδή από το πού θα μας φέρει το σύμπαν. Εννοείται ότι πρέπει να έχουμε τα όνειρά μας και εννοείται ότι αν έχουμε μια κλίση πρέπει να την ακολουθήσουμε αλλά από ότι φαίνεται είναι πολύ μικρό το εγώ για να συλλάβει ένα μεγαλύτερο σχέδιο που μπορεί να υπάρχει για όλους μας. Μπορεί να είχε πετύχει αυτή η καριέρα στα εικαστικά και να μην ήμουν τόσο πλήρης. Φαντάζεσαι να είχε γίνει αυτό; Δηλαδή να μου είχε δώσει η ζωή ακριβώς αυτό που ζητούσα τότε. Το λέω γιατί τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος και ικανοποιημένος και αισθάνομαι ότι έχω πάρει πολύ παραπάνω από αυτά που ήθελα, πόσο μάλλον που είμαι σε έναν χώρο που δεν τον ήθελα καθόλου.
Όλα τα κοσμήματα του σχεδιαστή είναι μοναδικά! Ωστόσο εμάς μας κέρδισαν από το πρώτο λεπτό τα εντυπωσιακά του στέμματα…
Φυσικά και δοκίμασα κάθε στέμμα που υπήρχε στο ατελιέ. Έτσι..για να νιώσω λίγο Δούκισσα!
Και πώς νιώθεις τώρα για αυτόν τον χώρο;
Έχει πολύ μεγάλη δυσκολία αυτή η δουλειά και πολύ κόπο και τα οικονομικά είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση και καθόλου δεν μου αρέσει να ωραιοποιώ τις καταστάσεις και θέλω να τα αποτυπώνω πολύ ρεαλιστικά. Έχει ένα πολύ δύσκολο κομμάτι αλλά από την άλλη έχει στον δημιουργικό τομέα έχει όσο περιθώρια να εκφραστούμε, τουλάχιστον με τον άνθρωπο που δουλεύω εγώ, που είναι στην κορυφή αυτού του χώρου και έχει ένα όραμα και θέλει να κάνουμε πράγματα καλλιτεχνικά που να έχουν μέσα τη δημιουργία πολύ έντονη και την ποιότητα που για εμένα αυτό είναι ευλογία. Δεν ξέρω αν μια εικαστική καριέρα σε μια gallery με ένα τόσο περιορισμένο κοινό θα μου έδινε αυτή τη δυνατότητα. Θέλω όμως να δώσω ελπίδα σε όλους όσους διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη…ας είμαστε υπομονετικοί στην εξέλιξη των πραγμάτων η οποία είναι πάντα πολύ πιο μεγάλη από αυτή που περιμένουμε. Ό,τι μας πετάει η ζωή ακόμα και όταν έχει τη μορφή της αποτυχίας είναι για ανάπτυξη, ακόμα και τα μεγαλύτερα χαστούκια και οι μεγαλύτερες αρρώστιες, είναι πάντα ανάπτυξη. Θα το καθορίσει η στάση μας αν θα αναπτυχθούμε μέσα σε αυτό ή αν θα πέσουμε κάτω.
Ο ίδιος έχει επηρεαστεί σε πολλά κοσμήματά του από την Αφρική, ένα μέρος που επισκέφτηκε για πρώτη φορά όταν ήταν παιδί.
Υπήρξε κάποια καθοριστική στιγμή που είπες αφήνω την άλλη δουλειά και ξεκινάω πλέον με τα κοσμήματα;
Όχι δεν υπήρξε τέτοια καθοριστική στιγμή, γιατί το ένα ήταν συνέχεια του άλλου. Έλεγα ας κάνω άλλη μια επίδειξη, ας πάω μερικά κοσμήματα στον Βασίλη που μου τα ζητάει..Εγώ συνέχιζα να ζωγραφίζω και συνέχισα να στέλνω τα CD μου, και τα βιογραφικά μου, και να γυρίζω τις gallery και να παρακαλάω να δουν το portfolio μου και τη δουλίτσα μου και να χτυπάω πόρτες. Έλεγα ας το κάνουμε παράλληλα και ότι το χρησιμοποιώ για να τραβήξω το ενδιαφέρον και στη δουλειά μου αλλά δεν έγινε έτσι. Υπήρξε κάποια στιγμή βέβαια που μάζεψα κάποια πράγματα από το εργαστήριο, τα εργαλεία μου και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι δεν τα χρησιμοποιούσα για πολύ καιρό και έφτασε η στιγμή να πρέπει να τα συμμαζέψω και έφτασε η στιγμή να πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι δεν τα συμμαζεύω αλλά τα αποθηκεύω. Εκεί υπήρξε πόνος γιατί υπάρχει ένα κομμάτι σου που συνδέεται με την αποτυχία και ακόμα και αν είσαι καλά εκεί που είσαι. Αποχαιρετάς κάτι…και πάντα υπάρχει αυτό το εγώ στη μέση. Αυτή η στιγμή υπήρξε, γλυκόπικρη ειναι, ακόμα μπορεί αν δω κάποια πράγματα και να συγκινηθώ. Δεν πειράζει, δεν παθαίνουμε τίποτα.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τον Βασίλη Ζούλια; Πώς γνωριστήκατε;
Γνωριστήκαμε κοινωνικά. Είχε δει κάποια κοσμήματα μου και μου είπε να τα πάω σε ένα show, που εγώ τα έκανα χωρίς λόγο, έτσι για πλάκα. Έγινε μόνο του.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μου κάνει εντύπωση γιατί ο Βασίλης Ζούλιας δημιουργεί υπέροχα ρομαντικά σύνολα ενώ το δικό σου στιλ στα κοσμήματα είναι τελείως διαφορετικό. Πώς ταίριαξε όλο αυτό στο μυαλό του Βασίλη Ζούλια;
Η απάντηση του σχεδιαστή στο βίντεο που ακολουθεί…
Έχεις πει σε παλαιότερη συνέντευξη σου ότι δεν ήταν όλες οι συνεργασίες σου με γνωστές Ελληνίδες τόσο καλές…Μπορείς να μας περιγράψεις κάποια άσχημη συνεργασία;
Υπάρχουν τέτοια περιστατικά γιατί οι καλλιτέχνες είναι πολύ ανασφαλείς και έχουν πολύ μεγάλο φόβο για το image τους και δυστυχώς επειδή έχουν μαζευτεί πολύ ημιμαθείς άνθρωποι. Αυτός που θέλει να ακούσει κοπλιμέντα δεν θα διορθωθεί ποτέ. Εγώ με τον Βασίλη για παράδειγμα, ο Βασίλης εννοείται 100 σκαλιά πιο πάνω από εμένα, είχαμε κάποια αισθητικά κριτήρια, στα οποία δεν μας πείραζε να πονέσουμε για να φέρουμε το αποτέλεσμα που θέλαμε ή να κουραστούμε ή να πληρωθούμε λιγότερο από αυτό που άξιζε η δουλειά μας. Σε αυτή την προσπάθεια έχουμε βιώσει πάρα πολλές κακιές εμπειρίες και πολύ καλές. Δυστυχώς έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αυτόν τον ναρκισσισμό, του να μην ακούει ο καλλιτέχνης και να προσπαθήσει να πουλήσει μια αισθητική η οποία δεν τον κολλακεύει τελικά. Να θέλει να πουλήσει ένα σέξι που τελικά δεν βγαίνει σέξι, βγαίνει κακέκτυπο, να διασύρεται εκείνος και να χαλάει και τη δική μας δουλειά και να είναι από τις περιπτώσεις που θα το δει κάποιος και θα πει «καλά δεν τον είδε αυτός που της το έβαλε;» και να μην φταίμε εμείς.
Κάθε κόσμημα είναι ένα έργο τέχνης!
Έχουν γίνει τέτοια με καλλιτέχνες που είναι πολύ μεγάλοι και τους εκτιμώ πάρα πολύ, δηλαδή τους προσκυνώ καλλιτεχνικά, γιατί το καλλιτεχνικό κομμάτι με την προσωπικότητα δεν συμβαδίζουν πάντα. Μου έχει συμβεί και με έναν άνθρωπο κορυφαίο που την αγαπάω και τη λατρεύω που δεν πήγε καλά και της το έχω πει. Είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ τότε με αυτό που είχε γίνει, μου είπε και εκείνη τη δική της πλευρά αλλά νομίζω αυτό που μαστίζει αυτόν τον χώρο περισσότερο είναι η ημιμάθεια και ότι δεν είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι στο πόστο που θα έπρεπε και ότι μιλάνε όλοι εκεί που δεν θα έπρεπε να μιλάνε.Εγώ ειλικρινά όταν κάτι δεν το γνωρίζω, ακόμα και αν έχει να κάνει με το αντικείμενό μου, το λέω μπροστά σε όλους. Δεν παρουσιαζόμαστε ως τέλειοι. Αν οι τραγουδιστές και οι ηθοποιοί δεν μιλούσαν και δεν είχαν άποψη θα γίνονταν πιο σωστά τα πράγματα.
Αστείρευτη έμπνευση από έναν σχεδιαστή που έχει καταφέρει σπουδαία πράγματα στον τομέα της μόδας.
Ποιες Ελληνίδες θεωρείς πιο καλοντυμένες;
Στην Ελλάδα πολύ καλοντυμένες γυναίκες δεν υπάρχουν, και εννοώ από τις γνωστές. Υπάρχουν καλοντυμένες γυναίκες και θαυμάζω τις Ελληνίδες. Το ξέρω ότι υπάρχει μια πικρία στον χώρο της μόδας ανάμεσα στις γυναίκες αλλά εγώ θεωρώ ότι η Ελληνίδα έχει μέσα της κάτι καταπληκτικό που το είδα εγώ στη μάνα μου μεγαλώνοντας και μπορώ να κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια. Η Ελληνίδα, σε σχέση με γυναίκες άλλων χωρών που έχω ζήσει, πάντοτε είχε κάποια ψήγματα μέτρου. Έχοντας ζήσει στην Αγγλία 4 χρόνια και έχοντας ταξιδέψει πολύ, η Ελληνίδα συγκριτικά με την Αγγλίδα είχε το γνώθι σε αυτόν περισσότερο. Τώρα το ότι βλέπουμε κάποιες και στην εποχή μας που παρασύρονται από το instagram και από κάποια λανθασμένα πρότυπα και ενώ έχουν κάποια παραπάνω κιλά λένε «Α θα τα βγάλω όλα έξω γιατί το κάνει η τάδε..» αυτό έχει να κάνει και με αίσθηση του να είσαι καλά στο μυαλό σου. Δηλαδή για ποιο λόγο να κάνεις κακό στην εικόνα σου με το ζόρι; Η άλλη βγάζει λεφτά που το κάνει. Εσύ τι βγάζεις; Ότι ο κόσμος σε κοροιδεύει στον δρόμο και γελάει κρυφά; Θεωρώ σε γενικές γραμμές πάντως πως οι Ελληνίδες είχαν την αίσθηση του μέτρου πάντα στο ντύσιμό τους, εννοείται ότι υπάρχουν κάποιες που ξεφεύγουν, όμως στο σύνολό τους τις θαυμάζω. Και θεωρώ πως το μέτρο είναι στο DNA μας και στον πυρήνα τους οι Ελληνίδες είναι ουσιαστικά Ευρωπαίες, που στον πυρήνα της Ευρώπης βρίσκεται αυτό που έχει δώσει ο Ελληνικός πολιτισμός. Αυτή η Ευρώπη που θαυμάζουμε στο Παρίσι, στη Γερμανία αυτά είναι όλα ελληνικά.
Έχεις κάνει δύο σπουδαίες συνεργασίες, μεταξύ άλλων, μια με τη Lady Gaga που φόρεσε δημιουργία σου και μια με την Mindy Kaling που επίσης φόρεσε μια κορώνα σου στο Met Gala. Τι σου έχει μείνει από αυτές τις συνεργασίες;
Είναι σίγουρα δύο συνεργασίες που με ανέβασαν στα μάτια κάποιων πιο ψηλά.
Πληρωθήκατε για αυτές τις συνεργασίες;
Εγώ προσωπικά όχι. Στο εξωτερικό όμως μπορεί να συμβεί αυτό. Δηλαδή να πάει κάποιος καλλιτέχνης και να παραγγείλει κάποια κοστούμια ή κάποια props και να τα πληρώσει. Πάντως έχω ακούσει για πολύ μεγάλα ονόματα, και αυτό είναι κάτι που δεν με βρίσκει σύμφωνο, ότι δεν πληρώνουν και μάλιστα πολύ μεγάλους σχεδιαστές κάποιες φορές. Και αυτό είναι κάτι που πάντα θα μου κάνει εντύπωση γιατί αυτοί οι σχεδιαστές δεν έχουν ανάγκη. Μπορεί να ξεπερνούν σε φήμη και την τάδε καλλιτέχνιδα. Αλλά είναι πολύ μεγάλη διαφήμιση για τα brands που τους ντύνουν σε βραβεία. Ξέρω πολύ καλά πως ένα brand που δεν το κάνει είναι η Prada και το έχει παραδεχτεί σε συνέντευξή της και η Madonna ότι όλα όσα επιλέγει τα πληρώνει κανονικότατα. Υπάρχει λοιπόν ένα brand που καταλαβαίνει ότι της δίνει αξία. H Prada στη Madonna. Mε τη σπουδαία αισθητική που πλασάρουν. Kαι μάλιστα σε εκείνη την περίοδο του Ray of Light που φορούσε πολύ Prada, όντως τη στρώσανε στιλιστικά. Την βγάλανε δηλαδή από τον κουβά που είχε πέσει, και πολύ καλά έκανε εφόσον αυτή ήταν η δουλειά της σαν show woman που είναι με τo sex, με τα leather, με οτιδήποτε κουβαλούσε από πριν, την εξευγενίσανε και την φτιάξανε, αλλά της είπαν θα το πληρώσεις. Αλλά πολλά άλλα brands όπως οι Dolce & Gabbana ή τα κοστούμια που έφτιαξε ο Lacroix για τις συναυλίες της στο Re-Invention Tour ή όλα όσα έκανε ο Gaultier μέσα στα χρόνια, αυτά νομίζω δεν πληρώνονται αλλά θα έπρεπε να πληρώνονται.
Τα περισσότερα κοσμήματα έχουν φορεθεί στις επιδείξεις από μοντέλα και κάποια από αυτά τα δοκίμασα κι εγώ!
Κρατήσανε τα στέμματα σου αυτές οι δύο stars (Lady Gaga και Midy Kalling);
Η Mindy Kalling μας το έδωσε και το έχω στο ατελιέ μου. Η Lady Gaga το κράτησε. Έχω έναν φίλο σχεδιαστή που είχε δώσει ρούχο του στην Lady Gaga και στη συνέχεια το ζήτησε πίσω. Στην πορεία το πούλησε και άνοιξε μια εταιρία με τα χρήματα που πήρε. Το έβγαλε σε δημοπρασία γιατί πραγματικά υπάρχουν τρελοί fans. Kαι όχι μόνο άνοιξε εταιρία αλλά του άνοιξαν και πόρτες λόγω αυτού. Στο εξωτερικό δεν τη φοβούνται την επιτυχία. Εδώ αν πας να τους πεις ξέρεις έχω καταφέρει και αυτό μπορεί να σου κλείσει και πόρτες. Για παράδειγμα εμένα δεν ήρθε ένα περιοδικό μόδας να μου πάρει συνέντευξη τότε. Αλλά οκ δεν θέλω να παραπονιέμαι γιατί έχω βρεθεί δίπλα σε έναν άνθρωπο που είχε ήδη πολύ δημοσιότητα και πήρα και εγώ πολύ και ίσως παραπάνω από όσο άξιζα κάποιες στιγμές.
Το στέμμα που φόρεσε η Mindy Kaling στο Met Gala, υπάρχει στο ατελιέ του Περικλή Κονδυλάτου και το δοκίμασα κι εγώ!
© Taylor Hill / Getty Images / Ideal Image
Mίλησες πριν για τα οικονομικά σε αυτόν τον χώρο ότι είναι πονεμένη ιστορία…
Eίναι ένας πόνος αυτός. Σε άλλες χώρες που λειτουργούν τα πράγματα πιο σωστά και το σύστημα είναι έτσι που απορροφάει τον καθένα και μπορεί να τον τακτοποιήσει εκεί που του αξίζει τα πράγματα είναι αλλιώς. Με τον Βασίλη έχουμε δουλέψει σε μια τέτοια αγορά που είναι η Αμερική καθώς εκεί κάνουμε πολλά trunk shows, και γνωρίζουμε ανθρώπους από τον χώρο από πολύ υψηλόν επίπεδο, γιατί γνωρίζουμε την κυρία που έκανε τις παραγωγές των Inez & Vinoodh, τη Stephanie Julia Bargas και τον Tony Birbilis, oι οποίοι είναι πολύ ψηλά στον χώρο, κάνουνε τις καμπάνιες του YSL, της Lady Gaga.
Τι συμβαίνει λοιπόν σε αυτά τα trunk shows;
Στα trunk shows πηγαίνουμε σε πολύ high level μπουτίκ στα Hamptons, στο Brooklyn και έρχονται αυτές οι κυρίες με μονόπετρο σαν το κινητό σου και διαλέγουν εμάς χωρίς να μας γνωρίζουν. Και νιώθεις την αξιοκρατία. Βλεπουν το καλό ύφασμα και την καλή ραφή και η ίδια η κυρία μπορεί να ψωνίζει από εκεί μεγάλα brands αλλά δεν έχει πρόβλημα γιατί ξέρει ότι μπορεί να αγοράσει ό,τι θέλει, και επιλέγει αυτό που το βλέπει ότι είναι καλό και μπορεί να μην το έχει και η άλλη. Και σου λένε κρύψτε αυτόν τον κωδικό και θα σας το πληρώσω παραπάνω γιατί δεν θέλουν να το έχει άλλη. Και εκεί έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν high jewellery όπως θα έπαιρνε μια άλλη κυρία faux bijoux, με την ίδια ευκολία και ας μιλάμε για ένα μαργαριταρένιο κολιέ που μπορεί να κοστίζει 14.000 ευρώ. Εκεί δεν χρειάζεται να τους πείσεις ότι πρέπει να σε αγοράσουν, το βλέπουν μόνες τους, το κρίνουν και το αγοράζουν γιατί είναι ποιοτικό. Εμείς ζούμε σε μια άλλη πραγματικότητα που πέρα από την καλή δουλειά, πρέπει να παλέψεις πολύ για να πετύχεις.
Θεωρείς ότι υπάρχει αξιοκρατία στον χώρο της μόδας στην Ελλάδα;
Έχουν ακουστεί πολλά για αυτό το θέμα και τα άκουγα και εγώ μεγαλώνοντας…ότι κάτι δεν γίνεται σωστά. Δεν έχει να κάνει μόνο με τη μόδα. Δεν υπάρχει γενικότερα αξιοκρατία στην Ελλάδα. Αυτό είναι πιο λυπηρό ακόμα γιατί ψάχνουμε για αποδιοπομπαίους τράγους στη μόδα, στον κακό πιλότο, στους gay, στους μη gay, στους μαύρους, στους άσπρους, στους me too…και κάτι δεν πάει καλά γενικά. Και αν λέω θετικά πράγματα για την Ελλάδα αναφέρομαι στο potential της, δεν εθελοτυφλώ.
Η Lady Gaga με το υπέροχο στέμμα του Περικλή Κονδυλάτου
© Michael Debets/Pacific Press/LightRocket / Getty Images / Ideal Image
Πώς παράγεται- δημιουργείται ένα κόσμημα σου;
Εγώ κάνω τον σχεδιασμό των κοσμημάτων, ή για να το θέσω πιο σωστά εγώ έχω την ιδέα. Στη συνέχεια σχεδιάζεται η ιδέα μου σε πρόγραμμα στον υπολογιστή και τα υλοποιούμε με τους συνεργάτες μου. Κάποια πράγματα για τα show τα κάνω με τα χέρια μου γιατί δεν μπορεί να τα κάνει άλλος. Είναι αυτοσχέδια. Και αυτές οι στιγμές που παίρνω κάτι το ενώνω με κάτι άλλο και δημιουργείται ένα νέο σχέδιο είναι τρομερές στιγμές…είναι σαν να είσαι σε έκσταση, αυτή είναι η αίσθηση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πώς σου φάνηκε το show του οίκου Dior που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα;
Δεν ξέρω αν το κατάλαβε κανείς αλλά στην ουσία ήταν ένα Prêt-à-Porter. Μια χαρά εγώ δεν έχω πρόβλημα, ούτως ή άλλως από εκεί βγαίνουν τα λεφτά, από τα γυαλιά, τα μακιγιάζ, που μπορεί να παράγονται στη Ζιμπάμπουε. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να βγαίνουν λεφτά από τη μόδα αλλά αυτή ήταν μια επίδειξη Prêt-à-Porter. Oι χυτώνες και οι χλαμύδες και οι κόρες και οι κούροι έχουν γίνει ξανά και ξανά και θα ξαναγίνουν και κανένα πρόβλημα γιατί η Ελλάδα είναι πάντα επιρροή για όλο τον κόσμο.
Ποια είναι η άποψη σου για τον χαμό που έγινε ύστερα από το post του Βασίλη Ζούλια σχετικά με το show του οίκου Dior;
Έχει γίνει χαμός με αυτό το ζήτημα γιατί υπάρχουν πολλοί αμόρφωτοι και ημιμαθείς άνθρωποι που αισθάνονται ότι πρέπει να μιλήσουν. Ο Βασίλης Ζούλιας δεν είπε ποτέ ότι θα έπρεπε να καλεστεί στο show του Dior. Eίπε ότι από τη στιγμή που γίνεται ένα show με αφορμή την εθνική παλιγγενεσία, σε έναν χώρο που σχετίζεται με την Αρχαία Ελλάδα, και τα υλικά είναι από την Ελλάδα δεν γίνεται να μην είναι οι παράγοντες της συντεχνίας ή του οργανωμένου χώρου της μόδας καλεσμένοι. Αυτό είπε. Ο Βασίλης έχει πάει στα μεγαλύτερα shows, στον Dior έχει πάει επί εποχή Galliano.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πολύ καλή η Maria Grazia Chiuri, κάνει καταπληκτικά πράγματα αλλά ας μην συγκρίνουμε με τον Galliano. Δεν ήταν το θέμα του να πάει, μέχρι και την πρόσκλησή του ήθελε να μου δώσει αλλά τον προέτρεψα να πάει εφόσον δημιουργήθηκε και όλο αυτό το θέμα. Είπε λοιπόν ότι έπρεπε να έχουμε καλεστεί και πως καλό θα ήταν η Κα. Μαρέβα, που γνωρίζουμε πολύ καλά πως δεν είναι αντιπρόσωπος του οίκου, να οργανώσει μια ημερίδα και να συστήσει σε αυτόν τον οργανισμό κάποιους σχεδιαστές, όχι τον ίδιο απαραίτητα, και να τους πει αν τους ενδιαφέρει να επενδύσουν στην Ελλάδα. Βγαίνει ένας άνθρωπος ήρεμα και ωραία και λέει πώς θα οφεληθούμε από αυτό και αισθάνομαι πως έχουν πέσει οι δείκτες νοημοσύνης. Για να κλείσω, νιώθω ότι υπάρχει ένα απίστευτο μίσος από ανθρώπους που απέτυχαν για αυτούς που έχουν μέσα τους ακόμα τη φλόγα και την ελπίδα να γίνει κάτι σε αυτόν τον τόπο. Εμείς δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να πέσουμε σε αυτό το επίπεδο. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε ποιοτικά show και όταν μας ρωτάνε γιατί τα κάνετε στην Ελλάδα θα τους λέμε γιατί η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν είναι για πέταμα και υπάρχουν ακόμα κάποιοι άνθρωποι που είναι ρομαντικοί και θα τα δώσουμε όλα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τι εκτιμάς σε μια εμφάνιση;
Με συγκινεί όταν βλέπω έναν άνθρωπο που έχει κάνει μια προσπάθεια, που έχει μπει στον κόπο, που έχει καθίσει μπροστά από τον καθρέφτη του και έχει σκεφτεί πώς μπορεί να γοητεύσει τους άλλους, πώς μπορεί μια γυναίκα με ένα τακούνι να γίνει πιο σέξι ή πώς να ντυθεί για να γυρίσουν και να την κοιτάξουν στο δρόμο…γιατί το ντύσιμο είναι ένα μέσο κοινωνικοποίησης. Με συγκινεί να βλέπω έναν χεβιμεταλά με αλυσίδες και μπότες και δερμάτινα και μπλούζες με νεκροκεφαλές και μέσα σε όλο αυτό εγώ μπορώ να δω την ευαισθησία αυτού του ανθρώπου που έχει μπει στη διαδικασία να το χτίσει όλο αυτό και πόσο τον νοιάζει.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μότο της ζωής σου;
Εισπνοή- εκπνοή!
Ποια είναι η σχέση σου με τη θρησκεία; Από όσο γνωρίζουμε είσαι καμπαλιστής.
Ναι! Δεν είναι θρησκεία όμως η Καμπάλα. Είναι σαν την Αρχαία Ελληνική θρησκεία που για αυτούς που έχουμε ασχοληθεί, είναι φιλοσοφία, η οποία έχει πολύ συγκεκριμένες αρχές, το ίδιο είναι και η Καμπάλα, το ίδιο είναι και ο Βουδισμός. Δεν είναι θρησκείες, είναι φιλοσοφίες τις οποίες διέπουν κάποιες αρχές, οι οποίες είναι κοινές και οι οποίες μιλάνε για το ποια είναι η σχέση μας μεταξύ μας και ποια είναι η σχέση μας με το σύμπαν και ποια είναι η σχέση μας με τον Θεό. Στην ουσία μας μαθαίνουν όλα αυτά που δεν μας έμαθαν ποτέ στο σχολείο και που μας μαθαίνουν τα αντίστροφα οι θρησκείες. Ελπίζω κάποια μέρα να υπάρχει ένας κόσμος χωρίς θρησκείες αλλά μόνο αυτά που θα ενώσουν τους ανθρώπους γιατί η καταστροφή της ανθρωπότητας έχει επέλθει από το δόγμα, από το πολιτικό δόγμα και το θρησκευτικό. Έτσι ο κόσμος που φανατίζεται νιώθει πως αν πάει σε μια θρησκεία θα ανήκει σε μια ομάδα και έτσι θα νιώθει λιγότερο φόβο. Ο άνθρωπος όμως θέλει να φύγει από τον φόβο γιατί η ρίζα του φόβου είναι ο θάνατος. Οπότε νιώθει μια ασφάλεια να μπει σε μια θρησκευτική ομάδα κάτι το οποίο δεν ισχύει γιατί κανείς δεν θα τον προστατέψει. Αυτό που λέω λοιπόν για τη θρησκεία είναι “Πάρε την ευθύνη του εαυτού σου‘‘.
Πώς βλέπεις τη ζωή μετά το Survivor;
Αντιλαμβάνομαι πολύ διαφορετικά τη ζωή μετά το Survivor γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω σε ένα μέρος που υπάρχει πολύ μεγάλη φτώχια και να ζήσω δύο μήνες σε συνθήκες που είναι πολύ περίεργες. Για μένα ήταν ευλογία όλο αυτό και πληρώθηκα για αυτό. Δεν παραπονιέμαι φυσικά και ο μόνος υπεύθυνος για όλο αυτό είμαι εγώ. Βρέθηκα δίπλα σε ανθρώπους που τους βλέπουμε σε ντοκιμαντέρ που κουβαλάνε κάτι τεράστια σακιά με καρύδες μέσα στη ζούγκλα, που είναι σαν ιθαγενείς αλλά δεν είναι ιθαγενείς, που φοράνε ξεσκισμένα και πενταβρώμικα ρούχα και που αν δεν πάνε να ψαρέψουνε δεν θα φάνε. Μπορεί να προσπαθήσεις να τους πάρεις ένα ψάρι με αντάλλαγμα πχ. ένα σκουλαρίκι…και αυτό το σκουλαρίκι μπορεί να είναι για αυτούς ένας ολόκληρος χρόνος τροφής.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ήρθατε σε επαφή δηλαδή με αυτούς τους ανθρώπους;
Ναι! Αλλά όχι συνέχεια γιατί δεν τους άφηνε η παραγωγή να μας πλησιάσουν πολύ. Εμείς ήμασταν σε έναν δρυμό, στο φυσικό πάρκο του Άγιου Δομίνικου, όπου εκεί προστατεύονται κάποια είδη που είναι προς εξαφάνιση. Εκεί δεν υπάρχουν χωριά, δεν υπάρχει δόμηση. Μόνο εμείς και η ζούγκλα. Βλέπαμε λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους που ζούνε στη ζούγκλα τους. Όχι στις φαβέλες, σε χωριά αλλά στη ζούγκλα. Εκεί δεν μπορούσες να μην νιώσεις ευλογημένος, και ότι η ζωή που ζεις, με όλα τα παράπονα που μπορεί να έχεις, είναι πολύ προνομιούχα. Τώρα πλέον δεν παραπονιέμαι. Μπορεί πριν ο θεός να με συγχωρούσε λόγω άγνοιας, τώρα όμως γνωρίζω καλύτερα και είμαι ασυγχώρητος. Το έχω ξαναζήσει όλο αυτό μικρότερος αλλα τότε ήμουν σε ταξίδι στην Αφρική, δεν έμεινα εκεί καιρό και δεν πεινούσα. Τώρα ήταν αλλιώς γιατί εγώ ήμουν πιο εξαθλιωμένος από αυτούς και δεν ήξερα και πόσο θα διαρκέσει όλο αυτό και ποια θα ήταν η κατάληξη μου. Αυτοί ίσως μπορούσαν να φύγουν κάποια στιγμή να πάνε με μια βάρκα σε ένα άλλο χωριό, ενώ εγώ δεν μπορούσα να το κάνω αυτό. Ήμουν στο έλεος. Μίλησα μαζί τους και βρέθηκα σε σημείο να παρακαλάω κάποιους να μου δώσουν φαγητό. Γονάτισα μπροστά σε κάποιον και του είπα πεινάω και αυτό είναι κάτι που σε ταπεινώνει πολύ αλλά έχει και ένα δέος γιατί είσαι ένα τίποτα εκείνη την ώρα και δεν είσαι εκείνο το σπουδαίο πράγμα που νόμιζες αλλά αυτό καταλήγει να σε ενώσει με τους άλλους, δεν αισθάνεσαι ότι είσαι κακόμοιρος, σου δημιουργεί ένα δέος για τη ζωή και τους ανθρώπους και δεν τους βλέπεις ότι είναι οι άλλοι…αλλά ότι είσαι εσύ. Και αυτό που έλεγε ο καημένος ο Τριαντάφυλλος το «μα δεν ήξερα» και ότι «το survivor είναι ένα μεγάλο σχολείο» για αυτό το δέος ήθελε να μιλήσει, για αυτό το κάτω που είσαι και σε ενώνει με τα πάντα. Τώρα πια λέω Θεέ μου μην μου φερεις άλλα τέτοια μαθήματα γιατί αισθάνομαι ότι είμαι σε καλό δρόμο και ότι μπορώ να κατανοήσω ποια είναι η θέση μου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σε κάποια δήλωση σου στα social media είχες γράψει ότι τους ανθρώπους παλαιότερα τους θεωρούσες καταπληκτικούς και μεγαλώνοντας κατέληξες να τους θεωρείς απλά πληκτικούς…
Ναι μιλούσα για τους ανθρώπους που ως μικρός έβλεπα στα περιοδικά και θαύμαζα και θεωρούσα πως αν μεγαλώσω και φτάσω σε αυτό το level θα είμαι και εγώ ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Αυτοί ήταν οι πληκτικοί. Τους ανθρώπους γενικά τους θεωρώ όντως καταπληκτικούς και μιλάω για αυτούς που συνάντησα στη ζούγκλα, για εσάς που με κοιτάτε και με ακούτε και βλέπω τη λάμψη και την ομορφιά στο βλέμμα σας και σκέφτομαι μα είναι και οι ίδιοι καταπληκτικοί. Και εννοείται υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στη showbiz που ακόμα τους θαυμάζω και τους θεωρώ πρότυπα και υπάρχουν και αυτοί που φαίνονται υπέροχοι στα περιοδικά και από κοντά είναι μέσα στη δυστυχία. Και θεωρείς ότι ίσως τα λεφτά να φέρνουν την ευτυχία και μετά γνωρίζοντας όλο αυτόν τον κόσμο με τόσα λεφτά που δεν είναι ευτυχισμένος σκέφτεσαι ωραία δεν είναι ούτε αυτό που φέρνει την ευτυχία…Τότε τι είναι; Η ζουγκλα! Και σου έρχεται τότε αυτό (το Survivor) και τα καταλαβαίνεις όλα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σε ποιον παίκτη του Survivor θα έκανες extreme make over;
Αν και δεν τους έχω ζήσει έξω τόσο πολύ αλλά σε όλους θα άλλαζα πράγματα. Όλοι τους έχουν περιθώρια βελτίωσης. Κάτι τραγικό δεν βλέπω γιατί μέσα στο παιχνίδι τους έβλεπα στα όρια της εξαθλίωσης και τώρα μου φαίνονται όλοι πολύ ωραίοι και πολύ…καθαροί.
Όσον αφορά για τον ποιον από την τελευταία 5αδα θα ήθελε να δει νικητή του Survivor ο Περικλής παραδέχτηκε πως θα ήθελε να πάρει τη νίκη ο Γιώργος Ασημακόπουλος..
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Έχεις καλούς φίλους και τι εκτιμάς σε μια φιλία;
Έχω φίλους και αισθάνομαι σαν να είναι Θεία Χάρις γιατί δεν είμαι ένας άνθρωπος που θα πάρει τηλέφωνα, δεν είμαι ένας ζεστός φίλος. Είμαι πολύ πιστός και καλός φίλος αλλά λόγω δουλειάς πολλές φορές με κυνηγάνε. Έχουν συνέχεια έναν άνθρωπο να τους λέει όχι. Αλλά είναι εκεί και με αγαπάνε πραγματικά. Όχι την ιδιότητα μου, ούτε κάποιον άλλον παράγοντα, αλλά εμένα τον ίδιο. Δεν είναι ότι έχω πολλούς φίλους γιατί δεν μπορείς να έχεις πολλούς φίλους γιατί τότε απλά σκορπίζεσαι. Έχω λίγους και καλούς που μου έχουν αλλάξει τη ζωή, δεν είναι κομπάρσοι στη ζωή μου, είναι άνθρωποι που μας ενώνουν πολλά. Και χαίρομαι που έχουν υπομονή και μπορούν να δουν πίσω από έναν άνθρωπο που είναι δύσκολος.
Μίλησες μας για μια φαντασίωση σου…
Ένα σπίτι στην επαρχία…Ίσως όχι τώρα άμεσα γιατί νιώθω ότι βρίσκομαι σε πολύ δημιουργική φάση και ότι έχω μέλλον μπροστά μου αλλά αργότερα θα ήθελα ένα σπίτι στην επαρχία με ηρεμία…άσχετα αν δεν θα μπορώ να ηρεμήσω.
Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη δεν θα μπορούσα να μην ευχαριστήσω αυτόν τον άνθρωπο που με υποδέχτηκε με τόση χαρά, δεν αρνήθηκε να απαντήσει ούτε σε μια ερώτηση, που μου επέτρεψε με χαρά να φορέσω όλα του τα κοσμήματα (ακόμα και αυτά που ήταν κλειδωμένα σε βιτρίνες) και με έκανε να αισθανθώ μια ζεστασιά και ηρεμία που σπάνια τη νιώθεις όταν συναντάς για πρώτη φορά κάποιον καλλιτέχνη.
Μπορείς να μπεις στο site του Περικλή Κονδυλάτου ΕΔΩ! και να δεις μερικά από τα υπέροχα κοσμήματά του.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο ατελιέ του Περικλη Κονδυλάτου, στην οδό Ακαδημίας 4, στο κέντρο της Αθήνας.
Fashion Director/Editor: Ελένη Βάγια
Make-up artist/ Photographer: Maro Vag
Διαβάστε ακόμα: Aυτή είναι η νέα hot απόχρωση του Καλοκαιριού και αξίζει να τη δοκιμάσεις πρώτη!
Το παντελόνι που έχε γίνει viral τις τελευταίες μέρες- Shopping Guide για να το αποκτήσεις κι εσύ!
Τα αγαπημένα μαγιό των πιο στιλάτων γυναικών του instagram – Θα θέλεις να τα κάνεις δικά σου!
