nomads

Άγριες Μέλισσες: «Έτσι θα μπλέξει ο Προκόπης και με τον Βόσκαρη»

Για τις «Άγριες Μέλισσες» και τον ρόλο του στην επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1 μίλησε ο Γιώργος Ηλιόπουλος στο Enjoy και την Μαρία Ανδρέου.

Ο γνωστός ηθοποιός μάλιστα “πρόδωσε”, μέσα σ’ όλα, τον πιο επικίνδυνο, για τον ίδιο, ήρωα στη σειρά.

Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Προκόπη; Δεν κρατά το στόμα του κλειστό και με τον Μάνο Βόσκαρη φαίνεται ότι θα μπλέξει για τα καλά. Αυτός είναι σκληρό καρύδι, θέλει ακόμα μια ευκαιρία για να ρίξει ξανά τη Λενιώ στη φυλακή…

Ο Προκόπης ζει τα απόνερα των γεγονότων σε αυτή τη μικρή κοινωνία όπου κατοικεί. Τους νιώθει όλους οικογένεια του και έχει αναπτύξει μεγάλη οικειότητα μαζί τους. Δεν έχει όρια. Είναι ευαίσθητος, συναισθηματικός και ευκολόπιστος. Και γι’ αυτό την πατά ξανά και ξανά, όπως τότε με τα βιβλία που του έκλεψε ο Κυπραίος, όπως στον καβγά με τον Μελέτη – έτσι θα μπλέξει και με τον Βόσκαρη. Αλλά ο Προκόπης είναι ταγμένος στην Ελένη. Την υποστηρίζει σθεναρά από την αρχή της σειράς. Γιατί η Ελένη είναι πάντα με τη μεριά των αδυνάμων και αυτό ιδεολογικά τον συγκινεί.

Ποιον θεωρείται τον πιο επικίνδυνο ήρωα στις «Άγριες Μέλισσες»;

Πριν από λίγο καιρό θα σου έλεγα τον Δούκα Σεβαστό. Αλλά πλέον και αυτός έχει χάσει τη δύναμη του και είναι σαν πληγωμένο ζώο που δείχνει τα νύχια του, αλλά δεν έχει πλέον καμιά ισχύ. Ο Δούκας είναι γέννημα θρέμμα της Κατοχής, μιας σκληρής εποχής, που έμαθε από τον πατέρα του ότι τα πάντα είναι η περιουσία, η δύναμη και η εξουσία. Αν έχει ένα ελαφρυντικό, είναι αυτό. Έτσι τον έμαθε ο πατέρας του. Είναι τραγικός ήρωας γιατί δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα λάθη του. Έχει ένα δικό του σύστημα αξιών αι θεωρεί ότι όσα κάνει είναι σωστά. Πιστεύει ότι, χωρίς την κατοχή γης, η οικογένεια του δεν αξίζει τίποτε και αυτή την ιδέα του την έχει μεταφέρει και στα παιδιά του.

Διαβάστε περισσότερα: 

J2US: Πότε επιστρέφει το μουσικό show και ποιες είναι οι αλλαγές που θα δούμε;

Διονύσης Πρώιος για Μπέλλο: «Είμαι ψεύτης και ονειρεύτηκα όσα έκανε ο Δημήτρης με την Μαρία στο MasterChef»

Καίτη Φίνου: «Κάθε βράδυ πήγαινα στα επείγοντα με έναν άλλο πόνο, ένα άλλο πνίξιμο»