Συγκινεί η Φώφη Γεννηματά: Η προσπάθεια 10 χρόνων για να γίνει μητέρα και ο καρκίνος

Από τον Παύλος Χρίστου

Η Φώφη Γεννηματά άνοιξε το σπίτι της στο “Πρω1νό” και παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Άρη Καβατζίκη. Ο δημοσιογράφος κατάφερε με τις ερωτήσεις του να αναδείξει την ανθρώπινη πλευρά της, καθώς έθιξαν πολύ προσωπικά της θέματα.

Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ μίλησε για την περίοδο που οι γιατροί της ανακοίνωσαν πως δεν μπορεί να κάνει παιδιά, τον αγώνα που έκανε για να μείνει έγκυος και τη διάψευση της διάγνωσης: “Όταν ήμουν 22 χρονών στον πρώτο μου γάμο, μας είπαν ότι δεν θα κάνουμε παιδιά, μας το απέκλεισαν. Είπα ότι δεν το βάζω κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά και ξεκίνησα έναν πάρα πολύ μεγάλο αγώνα που κράτησε 10 χρόνια και τελικά ήρθε η Αιμιλία στη ζωή μας και τα άλλαξε όλα. Αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι, αρχίσαμε να ψάχνουμε την διαδικασία και τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής που κάναμε. Μετά, τα άλλα δύο μου παιδιά ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή”.

Αυτή δεν ήταν η μόνη δυσκολία που αντιμετώπισε στη ζωή της, καθώς ο καρκίνος “χτύπησε” την οικογένεια της, αλλά και την ίδια, αρκετές φορές: “Η μητέρα μου αρρώστησε πρώτη, ήταν 44 ετών, έζησε 10 χρόνια πολεμώντας τον καρκίνο, δεν σταμάτησε σχεδόν καθόλου να κάνει θεραπείες, ήμασταν συνέχεια στα νοσοκομεία και ενώ αντιμετωπίζαμε αυτό το πρόβλημα με τη μητέρα μου, δυστυχώς στην πορεία αρρώστησε και ο πατέρας μου. Νομίζω ότι επηρεάστηκαν και οι δύο πάρα πολύ από αυτή την εξέλιξη. Τους χάσαμε μέσα σε 7 μήνες και τους δύο. Μετά από αρκετά χρόνια, όταν ήμουν εγώ 44 ετών, αρρώστησα επίσης και μετά από λίγα χρόνια η αδερφή μου. Αλλά δόξα τω Θεώ, είμαστε εδώ, είναι όλα καλά. Η πρώτη αντίδραση όλων των ανθρώπων είναι «γιατί σε μένα;», είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αλλά αν μείνεις σε αυτή την αντίδραση δεν θα τη βγάλεις καθαρή στο τέλος. Πρέπει να κάνεις το επόμενο βήμα, να φύγεις γρήγορα από αυτή τη λογική. Αν έμενα στο γιατί σε μένα, δεν θα είχα 3 παιδιά και ίσως να μη ζούσα σήμερα”.

Για όλα όσα βίωσε, εξομολογήθηκε: “Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχει νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι”.

Δείτε το σχετικό απόσπασμα: