Η diptyque είναι μια κολεκτίβα: Πολλά στοιχεία, μια οντότητα. Στην αρχή, οι ιδρυτές: ο Desmond Knox-Leet, ο Yves Coueslant και η Christiane Gautrot ήταν εκείνοι που επινόησαν τα πάντα.
Στη συνέχεια όμως, προστέθηκαν νέα ταλέντα και νέοι συνεργάτες μπήκαν στο παιχνίδι. Από την αρχή της κιόλας, η diptyque χρησιμοποίησε την πλουραλιστική δομή της για να γίνει μοναδική στο είδος της.
Όλα άρχισαν, ακριβώς εξήντα χρόνια πριν, στο λεγόμενο Quartier Latin, τη λατινική συνοικία του Παρισιού, όπου «χτυπούσε» η καρδιά της καλλιτεχνικής και πνευματικής νυχτερινής ζωής της πόλης.
Όλοι επιδίδονταν σε βαθυστόχαστες συζητήσεις, μιλώντας για πολιτική και ελευθερία, για κουλτούρα και καινοτομία. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, το τρίο ενώθηκε.
Όταν άρχισαν να συνδημιουργούν, έξι χέρια μαζί, και να μοιράζονται ενθουσιασμούς, φαντασίες και επιθυμίες, η φιλία αυθόρμητα εξελίχθηκε σε έναν «κανόνα των τριών».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ήταν επίσης, η χρυσή εποχή των καφέ: η λεωφόρος Saint-Germain και οι γύρω δρόμοι ήταν γεμάτοι από σημεία συνάντησης, τα οποία, κι ένα μισό club, μισό σαλόνι, πιθανότατα βασισμένο στη διαρρύθμιση ενός προηγούμενου καφέ που βρισκόταν στη συμβολή μιας μπουτίκ με δύο βιτρίνες και της rue de Pontoise: Το Orphéon
Για να σηματοδοτήσει την 60ή του επέτειο, ο Οίκος επέλεξε να τιμήσει αυτό ακριβώς το θρυλικό σκηνικό. Αναδημιούργησε την ατμόσφαιρα, αν και καθώς δεν έχει μείνει πια κανείς που να μπορεί να ανακαλέσει προσωπικές μνήμες από αυτά τα μέρη, βασική προϋπόθεση ήταν η επανεφεύρεσή τους.
Το Orphéon είναι ένα οσφρητικό όνειρο. Ο Olivier Pescheux, ένας πιστός φίλος, δημιούργησε τη σύνθεση σαν να επρόκειτο για ζωγραφικό πίνακα.
Ο χώρος ο ίδιος, κυριαρχείται από ξύλο: φαντάζεται κανείς coffee tables, πολυθρόνες, ράφια πίσω από το bar επάνω στα οποία είναι τοποθετημένες σειρές από μπουκάλια και παγοδοχεία, την πίστα στο υπόγειο (κέδρος, βετιβέρ, πατσουλί).
Τα ποτά, με μια διαπεραστική νότα καρπών αρκεύθου, φέρνουν στο νου το βρετανικό πνεύμα που «σερβίρεται» ως ένα long drink με μια φέτα λεμόνι, μια σταγόνα από πράσινο μανταρίνι και μερικά παγάκια.
Ο καπνός, ο οποίος, κάποια βράδια θα πρέπει να σχημάτιζε ένα είδος ομίχλης, που κανέναν δεν ενοχλούσε (άλλοι καιροί τότε!) παρουσιάζεται μέσα από τους δυνατούς τόνους της μαστίχας και του γαλβάνου, μαζί με τους κατά πολύ ηπιότερους τόνους κηρήθρας και κίστου, σαν τα φίνα πούρα ή τον Amsterdamer καπνό μιας πίπας.
Το άρωμα των γυναικών, φλοράλ ή πουδρέ, πάντα όμως σύνθετο και δυνατό, με ylang-ylang από το αρχιπέλαγος των Κομορών, μανόλια από την Κίνα και δαμασκηνό ρόδο από την Τουρκία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Επιπλέον, η απαραίτητη ανατρεπτική έκπληξη: ένα μεγαλειώδες, ζωηρό absolute από αραβικό γιασεμί, σαν τη λάμψη ενός κραγιόν στο μισοσκόταδο…
Οι άνδρες, κάπως σαν δανδήδες και συχνά σε αναζήτηση μιας νέας κατάκτησης, μυρίζουν musk και amber(αλλά και τσιγάρο). Και τέλος, ο φωτισμός που συνοδεύει το ντεκόρ: ένα ζεστό, απαλό κόκκινο σε ένα ακόρντο tonka bean από τη Βενεζουέλα και benzoin από το Λάος με άρωμα βανίλιας.
Το ambroxan κοντά στην υπερβολή: ένας εθισμός χωρίς ρίσκο, όμως όχι και χωρίς ζάλη… Με τέσσερις λέξεις: δροσερό, φλοράλ, αισθησιακό, ξυλώδες. Nέο Kύμα Και, φυσικά, gender-free.
Διαβάστε μερικά ακόμη τέλεια θέματα ομορφιάς και περιποίησης της επιδερμίδας σας:
Gold nail art: Το look που θα σας χαρίσει μια glam πινελιά μέσα στην Άνοιξη!
