Σχέσεις-Σεξ
Νιώθω πως δεν είμαι ευτυχισμένη στο γάμο μου εδώ και καιρό! Υπάρχει τρόπος να καταλάβω αν αξίζει να προσπαθώ;
Απαντά η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Αναρωτιέμαι και θα ήθελα τη βοήθειά σας σε αυτό, τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να παραμένουν σε τόσο δυσλειτουργικές σχέσεις, που το μόνο που τους προκαλούν είναι δυστυχία και μοναξιά;…… Ξέρω, θα μου πείτε πως υπάρχουνε πολλοί λόγοι που κανείς τελικά συμβιβάζεται και παραμένει σε έναν γάμο, όπως είναι τα παιδιά, το οικονομικό, ο φόβος της μοναχικότητας, το στίγμα της κοινωνίας, η δική μας άρνηση να παραδεχτούμε πως έχουμε κάνει λάθος επιλογή, κ.ο.κ. Τελικά όμως τι είναι αυτό που μας δημιουργεί την αίσθηση της αθανασίας;….
Και το λέω αυτό διότι σχεδόν όλοι φερόμαστε σαν να έχουμε χίλια χρόνια ακόμα να ζήσουμε και πολλές επιλογές ζωής. Σαν να ζούμε την καθημερινότητα μας πιστεύοντας πως έχουμε το χρόνο να κάνουμε και άλλες επιλογές. Ή μήπως τελικά νιώθουμε πως η μοίρα μας είναι προκαθορισμένη και άρα δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτήν?
Μια γυναίκα 40 χρονών η οποία νιώθει εγκλωβισμένη, νιώθει συγχρόνως μεγάλη ίσως για αλλαγές. Για μια 55 χρονών αντίστοιχα, η σαραντάρα μοιάζει πολύ νέα, και εύχεται να μπορούσε να είχε κάνει την μετάβαση και την αλλαγή στη ζωή της στα σαράντα της. Ίσως οι πολλές επιλογές που έχουμε τελικά να μας δημιουργούνε παραπάνω άγχος παρά ελευθερία. Μπορεί να νιώθουμε μεγαλύτερη σιγουριά σε έναν αποτυχημένο γάμο, παρά μόνοι μας. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι λυπηρό, και οδηγεί σε θλίψη. Σκεφτείτε πόσα ζευγάρια ξέρετε και πόσα από αυτά είναι, και δεν θα πω τη λέξη ευτυχισμένα, αλλά ικανοποιημένα από την κοινή τους ζωή. Τι κάνει μια σχέση να πετύχει και να διαρκέσει στο χρόνο, και μια άλλη να χαλάσει?
Το σκέφτομαι αυτό καθημερινά στη δουλειά μου, με τους θεραπευόμενούς μου, και νομίζω πως υπάρχει απάντηση, η οποία όμως είναι πολυσύνθετη και θα προσπαθήσω να σας δώσω μία πτυχή της.
Το πρώτο ερώτημα και αναφέρομαι και στα δύο φύλα, είναι γιατί έχουμε διαλέξει το σύντροφό μας. Και εννοώ με ποια κριτήρια. Είναι από έρωτα, από άγχος, από ανάγκη; Για ποιό λόγο είμαστε με τον άνθρωπο που έχουμε διαλέξει. Τον έχουμε αποδεχτεί και αγαπήσει για αυτό που είναι, ή προσπαθούμε να τον αλλάξουμε; Και να πάμε και παρακάτω, έχουμε αλλάξει εμείς ριζικά μετά τα παιδιά? Έχουμε χάσει την προσωπικότητα μας, ή όχι? Ξέρω πως είναι αρκετά τα ερωτήματα και όχι εύκολο να απαντηθούν, αλλά ίσως να είναι η αρχή της κατανόησης της σχέσης μας με το σύντροφό μας.
Νιώθετε πως είσαστε σύμμαχοι σαν αντρόγυνο, ή είστε ανταγωνιστικοί στην καθημερινότητα σας. Και αν ναι, ποιο είναι τελικά το κέρδος; Κερδίζει κανείς στο τέλος; Η συμμαχία είναι πάρα πολύ σημαντικό ατού σε μια σχέση, ίσως το πιο σημαντικό από όλα. Διότι κάποια μέρα τα παιδιά θα είναι μεγάλα πια και θα φύγουνε από το σπίτι, και μένει κανείς μόνος με το σύντροφό του πάλι. Εκεί είναι και το πιο δύσκολο σημείο. Καταλαβαίνει κανείς αν τελικά είναι μόνος ή όχι στη σχέση. Αν ο άλλος του είναι πια ξένος. Και χωρίς τη συμμαχία πιστέψτε με θα είσαστε δυο ξένοι σε ένα σπίτι.
Τώρα το ερώτημα είναι πως κατακτάει κανείς τη συμμαχία αυτήν. Όσοι την έχετε στη σχέση σας ξέρετε πολύ καλά πως αυτό χρειάζεται δουλειά και από τους δύο. Χρειάζεται επικοινωνία! Να μιλάμε με το σύντροφό μας και να μοιραζόμαστε τις ζωές μας, τα άγχη μας, τις φοβίες μας, τις χαρές μας, τα κόμπλεξ μας..όλα. Να είμαστε οι καλύτεροι φίλοι και εραστές μαζί! Να υπάρχει σεβασμός μεταξύ μας. Ξέρω πως αυτό ακούγεται εξαιρετικά δύσκολο όμως αυτό είναι που έχει σημασία. Διότι ο σύντροφός μας είναι αυτός που τελικά θα μας στηρίξει και εμείς αυτόν. Δεν σας λέω πως γίνεται συνέχεια να είσαστε σε μια διαδικασία όπου θα συζητάτε και θα αναλύεται με τον άλλον επι καθημερινής βάσης, όμως χρειάζεται αρκετά συχνά να αφιερώνεται χρόνο στη σχέση σας. Να δείχνεται στον άλλον πως έχετε τη διάθεση να του αφιερώσετε την προσοχή σας. Χρειάζεται βέβαια και αλληλοτροφοδότηση, να δίνεται και να λαμβάνεται πίσω. Πρώτα απο όλα όμως χρειάζεται να υπάρχει επιθυμία και από τους δυο, ώστε η σχέση να δουλέψει. Διότι μόνος του κανείς δεν μπορεί να δημιουργήσει την επιθυμία και για τους δυο.
Σκεφτείτε λοιπόν σε πιο σημείο βρίσκεται ο γάμος σας, ή η σχέση σας, και τι μπορείτε να κάνετε ή να μην κάνετε για να την εξελίξετε. Αν είσαστε ευτυχισμένη, ή ικανοποιημένη από αυτήν. Αν η επικοινωνία με το σύντροφό σας είναι επαρκής, και πως μπορείτε να την αναπτύξετε. Σχεδόν πάντα υπάρχει χώρος για εξέλιξη σε μια σχέση. Και αν νιώθετε πως έχει τελματώσει, τότε ξαναφτιάξτε τη ζωή σας όσο έχετε χρόνο ακόμα. Ανακαλύψτε τις επιθυμίες σας!
